________________
જે નવ માત્ર પોતાને જ વિષય પ્રધાનપણે ગ્રહણ કરીને પરસપરની અપેક્ષા નથી રાખતે તે દુર્નય એટલે મિથ્યાત્વી સમજ છે. સુનયનું લક્ષણ એવું છે કે તે સ્વાર્થને ગ્રાહી પણ ઈતરાંશને અપ્રતિપક્ષી હોય અને દુર્નય નું એવું લક્ષણ છે કે તે સ્વાર્થને ગ્રાહી છે અને બીજા નય ના અંશને પણ પ્રતિ પક્ષી અર્થાત નિષેધક છે. સુનયજ માન્ય હોઈ શકે માટે આ પ્રમાણે નયના વિચારથી દ્રવ્ય ગુણ પર્યાયના પરસ્પર ભેદ અને અભેદ વ્યવહાર ગ્રહણ કરવા યે ગ્ય છે. સ્યાદ્વાદ મતની એજ ખુબી છે કે તે એક નયથી ૫દાર્થને મુખ્ય માને છે પણ સાથે બીજા નયના વિષયને તિરસ્કાર નહિ કરતાં ગેણ પણે તેનું પણ ગ્રહણ કરે છે અને તેને થીજ જૈન દર્શનમાં સર્વ દર્શનનો સમાવેશ થાય છે બધા દર્શ ન એકાંત પણે પિતાનાજ વિષયને માન્ય રાખે છે ત્યારે જૈન દર્શન રૂપ સાગરમાં બધા દર્શન રૂપ નદિઓ આવીને મળે છે એટલે સૈને પિત પિતાનાયની અપેક્ષાથી અંશગ્રાહી મા ની તેનું ગ્રહણ અપેક્ષાથી થઈ શકે છે. (૬)
