Samaysara Part 02

SR No.: 022416
Original Sutra Author: N/A
Author: Bhagwandas Mansukhbhai Mehta
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Total Pages: 952
Language: Sanskrit, Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Book_Devnagari
File Size: 26 MB

Page 475

સમયસાર : આત્મખ્યાતિ जो मरइ जो य दुहिदो जायदि कम्मोदयेण सो सम्बो । तह्मा दु मारिदो दे दुहाविदो चेदि ण हु मिच्छा ॥२५७॥ जो ण मरदि ण य दुहिदो सोवि य कम्मोदयेण चेव खलु ।
तह्मा ण मारिदो णो दुहाविदो चेदि ण हु मिच्छा ॥२५८॥ है भ३ पासो थाय छ ३, भ ये सg ds, ...... तथी ते मार्यो विमो ३, मिथ्या शुं नल मे ?... सशान लi छ. २५७ જે ન મરે ના દુઃખીઓ થાય છે રે, કર્મ ઉદયે સહી તેહ;
तेथी भरायो न न पाविमो ३, मिथ्या शुं न ?... सशानी Mi छ. २५८ અર્થ - જે મરે છે અને જે દુઃખિત દુઃખીઓ) થાય છે, તે સર્વ કર્મ ઉદયથી થાય છે, તેથી હારાથી મરાયો વા દુ:ખાવાયો એ શું ખરેખર ! મિથ્યા નથી ? ૨૫૭
જે નથી મરતો અને નથી દુઃખિત દુઃખીઓ) થતો, તે પણ નિશ્ચય કરીને કર્મ ઉદયથી જ થાય છે, તેથી ન મરાયો અને ન દુઃખાવાયો એ શું ખરેખર ! મિથ્યા નથી ? ૨૫૮
__ आत्मख्याति टीका यो प्रियते यश्च दुःखितो जायते कर्मोदयेन स सर्वः । तस्मात्तु मारितस्ते दुःखित श्चेति न खलु मिथ्या ॥२५७॥ यो न म्रियते न च दुःखितः सोपि च कर्मोदयेन चैव खलु ।
तस्मान मारितो नो दुःखितश्चेति न खलु मिथ्या ॥२५८॥ यो हि म्रियते जीवति वा दुःखीतो भवति सुखीतो भवति च स खलु कर्मोदयेनैव तदभावे तस्य तथा भवितुमशक्यत्वात् । ततः मयायं मारितः अयं जीवितः अयं दुःखितः कृतः अयं सुखितः कृतः इति पश्यन् मिथ्यादृष्टिः ॥२५७।।२५७||
આત્મખ્યાતિ ટીકાર્થ જે ખરેખર ! મરે છે વા જીવે છે, દુઃખિત હોય છે અને સુખિત હોય છે, તે નિશ્ચય કરીને કર્મોદયથી જ હોય છે – તેના અભાવે તેના તથા પ્રકાર હોવાનું અશક્યપણું છે માટે, તેથી મહારાથી આ आत्मभावना -
यो म्रियते यश्च दुःखितो जायते . भरे छ भने जीत - जिमी ७५ छ, स सर्व कर्मोदयेन - ते सर्व
र्भाध्यथा छ, तस्मात्तु मारितः ते दुःखितश्चेति - तेथी न्यथी भरायो भनेपावायो न खलु मिथ्या - शुं ५२५२ ! नश्वये रीने मिथ्या नथी ? ||२५७|| यो न म्रियते न च दुःखीतः - नथी भरती भने नथी दुपात थती, सोपि च कर्मोदयेन चैव खलु - ५ ५२५२ ! निश्चये शने यथा ४ छ, तस्मा॑न्न मारितो नो दुःखीतश्चेति - तेथी नयी भारित भने नयी दुपात न खलु मिथ्या - शुं५३५२ ! निश्चये शन मिथ्या नथी ? ॥२५८।। इति गाथा आत्मभावना ॥२५७-२५८॥ यो हि म्रियते जीवति वा दुःखितो भवति सुखितो भवति च - ५३५२ ! भरेछ वा छ,जित थाय छ भने सुजित थाय छे, स खलु कर्मोदयेनैव - ते ५२५२ ! ये शोध्ययी ४, प्रेमाने बी ? तदभावे - तेन ध्यन अमावे तस्य तथा भवितुमशक्यत्वात् - तेन तथा अवाना सशस्यपाने बीय, ततः - तथा
रीने मयायं मारितः अयं जीवितः अयं दुःखितः कृतः - अयं सुखितः कृतः - स्वास्थी भी भारित थयो (भरायो), भावित थयो (पायो), भाभीत रायो, सुमीत रायो, इति पश्यन् मिथ्यादृष्टिः - मेम हेपतो मिथ्यार छ. || इति 'आत्मख्याति' आत्मभावना ॥२५७।।२५८||
૪૨૦