________________
૧૭૯.
૧૮૦.
૧૮૧.
૧૮૨.
૧૮૩.
૧૮૪.
૧૮૫.
૧૮૬.
૧૮૭.
૧૮૮.
૧૮૯.
૧૯૦.
૧૯૧.
૧૯૨.
૧૯૩.
૧૯૪.
૧૯૫.
૧૯૬.
૧૯૭.
૧૯૮.
૧૯૯.
૨૦૦.
૨૦૧.
જ્ઞાન જ્યોતિ અમૃત આ ઝળહળે
॥ ઈતિ બંધ અધિકાર |
મોક્ષ અધિકાર
જયવંતું કૃતકૃત્ય જ્ઞાન આ
તીક્ષ્ણ પ્રજ્ઞા છીણી, સૂક્ષ્મ સંધિ પડી, આત્મ ને કર્મનો ભિન્ન કરતી
ભેદી બધું ય જે ભેદી શકાય ના, એવો ચિદ્ જ છું હું શુદ્ધ
અદ્વેતા પણ ચેતના ના છોડે, દર્શન જ્ઞાન દ્વિરૂપ
ચિન્મય ભાવ જ ગ્રાહ્ય એક છે, પર ભાવ હેય જ છેક
સેવો સદા આ સિદ્ધાંત મુમુક્ષુ !
અપરાધી જ બંધાય જગમાં અપરાધી જ બંધાય જગમાં સુખાસીનતાને પામેલા, પ્રમાદમાં જે પડી રહ્યા
નીચે નીચે કાં પડતા પ્રમાદી,
ઉંચે ઉંચે ન કાં ચડતા ?
સ્વભાવ નિયમિત મુનિ શુદ્ધ હોતો ચૈતન્ય અમૃત પૂર મગ્ન તે રે,
શુદ્ધ ભવન્ જ મૂકાય
પૂર્ણ જ્ઞાન જ્વલિત આ એવું, મોક્ષ અક્ષયને કળતું
II ઈતિ મોક્ષ અધિકાર |
સર્વ વિશુદ્ધ જ્ઞાન અધિકાર
જ્ઞાનપુંજ ઝગારા મારે
કર્તૃત્વ સ્વભાવ ન ચિત્નો અકર્તા સ્થિત જીવ સ્વભાવે ભોક્તત્વ ન ચિતનો
ત્યજો અજ્ઞાનિતા હે સજના !
શાની મુક્ત જ હોય ખરેખર !
અજ્ઞાન તમમ્ પટ (તિમિર પછેડો) ઓઢી
પરદ્રવ્ય ને આત્મ તત્ત્વનો,
સર્વ જ છે ન સંબંધ
એક વસ્તુનો બીજા સાથે, સંબંધ સર્વ નિષિદ્ધ
૨૦૨.
૨૦૩.
|૨૦૪.
૨૦૫.
૨૦૬. '
૨૦૭.
૨૦૮.
૨૦૯.
૧૨૧૦.
૨૧૧.
૨૧૨.
૨૧૩.
૨૧૪.
૨૧૫.
૨૧૬.
૨૧૭.
૨૧૮.
૨૧૯.
૨૨૦.
૨૨૧.
૨૨૨.
૨૨૩.
૨૨૪.
૨૨૫.
૨૨૬.
૨૨૭.
૨૨૮.
૭૨૧
ભાવકર્મનો કર્તા જીવ નિશ્ચય આ સિદ્ધાંત
જીવ જ ભાવકર્મનો કર્તા સ્યાદ્વાદ વિજયવંતો વર્ષે સાંખ્યો જેમ પુરુષ આર્હતો, અકર્તા જ મ સ્પર્શે !
નિત્ય અમૃત ઓઘ સિંચિતો ક્ષણિક એકાંતનો વાદ મ પ્રકાશજો ! આત્માને શોધતાં આત્મા જ ખોયો ! ચિત્ ચિંતામણિ માળ ચકાસે નિશ્ચય-વ્યવહાર દૃષ્ટિએ કરીએ તત્ત્વ વિચાર
કર્તા તે જ નિશ્ચયે કર્મ જાણો
સ્વભાવ ચળવવા આકુલ થઈ જીવડા ! અપર કોણ અપરનું શું કરે છે અહીં ? અન્ય કરે અન્યનું તેહ વ્યવહારથી, નિશ્ચયે તો બીજું કાંઈ ન માન્યું શુદ્ઘ દ્રવ્યમાં મતિ અર્થીને,
તત્ત્વ શુદ્ધ અવધારો ! ચંદ્ર ભૂમિને ન્હવરાવે છે,
ભૂમિ ચંદ્રની હોય નહિં જ્ઞાન જ્ઞાન ને જ્ઞેય જ્ઞેય જો સમ્યગ્દષ્ટિથી તત્ત્વદૃષ્ટિથી, રાગ ને દ્વેષ ખપાવો !
વસ્તુસ્થિતિ જીવ ! જોને રે ચેતન ! રાગ-દ્વેષ દોષ અજ્ઞાન દોષે રાગ જન્મમાં અન્ય દ્રવ્યનો, દોષ મૂઢ જો કાઢે
સહજ સ્વરૂપ કાં ચૂકો રે ચેતન ! જ્ઞાન સંચેતના ચેતો રે ચેતન ! જ્ઞાન સંચેતના ચેતો રે ચેતન ! વર્તુ ચૈતન્યાત્મ આત્મમાં રે, આત્માથી નિત્ય આત્મમાં રે, મોહથી જે મેં કર્યું હતું રે, પ્રતિકર્મી. મોહ વિલાસ આલોચી આ રે ! ઉદયતું.
મોહ ફગાવી પચ્ચખી રે, ભવિષ્યનું સહુ કર્મ.