________________
બટાટા, ડુંગરી, લસણ, શકરી, રાતડીયાં, જેને છેદવા છતાં ફરી ઉગે છે, જેના સરખા બે ભાગ થાય છે, જેના પર્વ– રેસા-નસે ગુપ્ત હોય તે, જે તાંતણા વિનાના હોય, લીલી હળદર, લીલું આદુ, લીલે કચુ, સુરણકંદ, શતાવરી, ભૈયકેળું, કુંવારપાઠુ, શેહરી કંદ (ર) ગલે, વાંસ કારેલા, લુણ-સાજીવૃક્ષ, લેક-પશ્વિની કંદ, ગરમર (ગિરિકણી), કિસલય-કમળ પત્રે, ખીરસુઆ કંદ–થેગ કંદ, લીલી મેથ, લુણવૃક્ષની છાલ, ખિલેડા કંદ, અમૃતવેલ, મૂળા-તથા તેના પાંચે અંગ, ભૂમિફેડા, વિદલ ધાન્ય-અંકુરાવાળુ, ઢક વળ્યુલ, સુઅરવલ્લી, પાલખની ભાજી, કમળ આંબલી-બી ન થયાં હેય એવા સઘળા કેમળ ફલ.
પ્રત્યેક વનસ્પતિકાયમાં મુખ્ય ૭ વિભાગ છે. ફલ, ફૂલ, છાલ, કાષ્ટ, મૂળ, પાંદડાં, બીજ. દરેકના શરીર જુદા હોય છે. (એક વૃક્ષમાં અસંખ્યાતા જ હોય છે.) કેઈપણ વનસ્પતિ ઉગતી વખતે સાધારણું હોય છે. પછી પ્રત્યેક બની જાય છે. -
બેઈન્દ્રિય-શંખ, કેડા, ગડેલા, જળ, આયરિયા, અળસીયા, વાસી ધાન્યમાં થતાં લાળીયા જી, કરમીયા, પિરા, લાકડામાં થતાં ઘુણ વિગેરે (શરીર અને જીભવાળા).
તેઈન્દ્રિય–કાનખજુરા, માંકડ, જ, કીડી, ઉદ્ધઈ, મંકોડા, ઈયળ, ઘીમેલ, સાવા, ગગડા, ગઢેચા, વિષ્ટના કીડા, છાણના કીડા, ધાન્યના કીડા, કંથવા, ઈયળ, ઈન્દ્રગોપ, લીખ, ચાંચડ વિગેરે (શરીર, જીભ, નાકવાળા).