________________
मारशे ॥ ७९ ॥ त्यारे में बीजा नगरोमां पण भणाववावाळा साधु घणा छे, तेनी पासे भणी लइश, एवो विचार करीने हुं त्यांथी नासीने बीजा नगर तरफ चालवा लाग्यो ॥ ८० ॥ ते पछी एक नगरनी पासे पहोंच्यो तो पाणीना झरा सहित चालता पर्वतनी माफक मदरुपी जळथी पृथ्वीने छांटतो एक बहु मोटा हाथीने मारी सामो आवतो जोयो ॥ ८१ ॥ शरिरसहित अनिवार्य मृत्यु तथा मने जोई क्रोधित थईने, महावतना अंकुशने नहि गणकारवावाळो ते महा भयंकर हाथी पूंछडी अने कानोने हलावतो पोतानी मोटी सूंढ उठावीने मारी पाछळ दोडवा लाग्यो । (२ ॥ ते पछी कोईनुं शरण न मळवाथी दोडवामां असमर्थ थई में ते कमंडल भिंडीना एक झाडपर मुकी दीधुं अने मरवाना डरथी हूं कांपवा लाग्यो ॥ ८३ ॥ दैवयोगथी तेज वखते मारा मनमा एक बुद्धि उपजी के हुं ते हाथीना डरथी झटपट ते कमंडलनी नाळीमाथी कमंडलमा प्रवेश करीने संताई गयो अने आ कष्टमांथी हूं मुक्त थयो ए प्रमाणे क्षणभर खुशी थई विचार करी रह्यो हतो एटलामांज ॥ ८४ ॥ ते विरुद्धचित्त हाथी पण तरतज ते .कमंडलमा प्रवेश करीने क्रोधित थइ मारा रडतानां वस्त्र खेंचीने पोतानी सुंढथी मारी धोतीने फाडवा लाग्यो ॥ ८५ ते पछी तेने वस्त्र फाडवामां लागेलो जोई हुं तो व्याकुळताथी नागो थइ तरतज कमंडलना आगला भागमांथी बहार नीकली गयो. ते ठीकज छे जीवतां रहेतां कोईने कोई बचवानो उपाय नीकळीज आवे छे ॥ ८६ ॥ त्यार पछी ते हाथी पण तेज रस्तेथी नीकळी आव्यो, परंतु ते कमंडलना मुखमा हाथीनी पूछडीनो एक
