________________
छेदशास्त्रम् ।
७७.
आदितः चतुर्मध्ये एकतरापनीते लघुमासं । षण्मासे संस्थानं स्थानं षण्मासिकं जानीहि ॥ आयंविलम्मि पादूण खवणपुरिमंडले तहा पादो। एयटाणे अद्धं णिब्वियडीए वि एमेव ॥ ५॥
आचाम्ले पादोनं क्षमणपुरिमंडलयोः तथा पादः ।
एकस्थानेऽर्ध निर्विकृतावपि एवमेव ॥ मूलगुणं भवियं एकोऽर्थः । मासिय संठाण पंचकल्लाणं इत्येकोऽर्थः ॥
पक्कम्मि विउसग्गे णव णवकारा हवंति बारसहिं । सयमट्टोत्तरमेदे हवंति उववासा य (ज) स्स फलं ॥६॥ एकस्मिन् व्युत्सर्गे नव नमस्कारा भवन्ति द्वादशैः ।
शतमष्टोत्तरं एते भवन्ति उपवासा यस्य फलम् ॥ अस्यौं अर्थः-कायोत्सनॅकस्य नमस्कारा नव भवन्ति । कायोत्सर्गीदशैररोत्तरशतं भवन्ति । तेनाष्टोत्तरशतेनोपवासमेकं लभ्येत ॥
मूलगुणा वि य दुविहा सवणाणं तह य सावयाणं च । उत्तरगुणा तहेव य तेसिं सोहिं पवक्खामि ॥७॥ मूलगुणा अपि च द्विविधाः श्रमणानां तथा च श्रावकाणां च । उत्तरगुणाः तथैव च तेषां शुद्धिं प्रवक्ष्ये ॥ एइंदियादि कादं इंदियगणणाइ जाम चउरिंदी। काउस्सग्गा य तहा बारसछच्चउतिहि खमणं ॥८॥ एकेन्द्रियादिं कृत्वा इन्द्रियगणनया यावत् चतुरिन्द्रियान् । कायोत्सर्गाश्च तथा द्वादशषट्चतुस्त्रिभिः क्षमणं ॥
