________________
૨૧૩
मूल
કારે અખાદ્-નિને, જ્ઞાનિ-ગદ્યમ્મિ મીલને ત્ય | भमिया भमिर्हिति चिरं, जीवा जिण-वयणमलहंता ४९ ता संपइस पत्ते, मणुअत्ते दुल्लहे वि संम्मते । fsft--'તિ-મુરિ-ણકે, દરેક મા રામ ધમે ૦||
[ સસારભ્રમણ ધર્મના અભાવે છે ]
અન્ત ને આદિ વિનાના આ સકળ કાળે અરે ! વિકરાળ ચાનિ—ભમણુથી બીહામણા ભવ—સાયરે; જિનવચનને નવ પામતા જીવા ભમ્યા ભમશે ખરે, ચિરકાળ સુધી જાણી એવું ધર્માં કર ચેતન ! અરે ! (૪૩)
( માટે ધર્માં પામવા એ ગ્રંથકર્તાઓના ઉપદેશ )
મેઘી માનવ જીંદગી આ પરમ દુભ ને વળી, ચંગ સમકિત રંગ પામી મુકિત-કુસુમર કેરી કળી શ્રી શાંતિસૂરિ રાજ વચને સાર જે આ જીવનને, કર તે ભવિક ! ઉત્તમ પુરૂષે આચરેલા ધને.
(૪૪)
(૪૪) ૧ મનેાહર. ૨ પુષ્પ. ૩ શ્રી=નાનાદિ લક્ષ્મી, શાંતિ= રાગદ્વેષ આદિને ઉપશમ. સૂરિ-પૂજ્ય, ભાવાર્થ એ છે કે-જ્ઞાનાદિ આત્મલક્ષ્મીથી અને ઉપશમ વડે પૂજ્ય એવા તીર્થંકરા અને ગણુરાએ ઉપદેશેલા એવા ધર્મમાં ઉદ્યમ કર. આમાં મૂળ ગ્રંથકારનું નામ આવી જાય છે. ! ૪૪ ॥
