________________
બત્રીશી-૧૪, લેખાંક-૮૪
૯૦૫ અવિરતિના પાપોથી બચવાનું પ્રયોજન હોતું નથી. કારણ કે અવિરતિ જ નથી) ને તેમ છતાં વૃત્તિસંક્ષેપ વગેરે તપ માટે વિવિધ અભિગ્રહો હોય છે એમ આ જીવોને પણ આવા તપના લાભ માટે ૧૪ નિયમ વગેરેના અભિગ્રહો જાણવા.
આમ, અનંતાનુબંધી કષાયો, અન્ય જીવ કૃતપાપના અનુમોદનરૂપ પાપની વિરતિનો ઘાત કરનાર હોવાથી ચારિત્ર મોહનીય છે... એ નક્કી થયું. અવિરત સમ્યક્વીને અનંતાનુબંધીનો ઉદય ન હોવાથી આ વિરતિરૂપ ચારિત્રગુણ પ્રગટ થયેલો હોય છે. તેથી એને ભાવથી યોગ કહેલ છે. આ અંગેની વિશેષ વાત આગામી લેખમાં જોઈશું.
લેખાંક
અવિરતસમ્યક્વીને ભાવથી યોગ હોય છે એ વાત ગયા લેખમાં જોયેલી આ અંગે કોઈ શંકા કરે છે.
શંકા : અન્યત્ર ગ્રન્થોમાં વાસ્તવિક યોગ વિરતિની હાજરીમાં
કહ્યો છે. અવિરત સમ્યક્વીને તો કારણમાં કાર્યનો ઉપચાર કરીને ઉપચારથી યોગ કહેલ છે. એટલે પ્રસ્તુતમાં પણ એને જે યોગ કહેલ છે તે ઉપચારથી યોગ હોવો જોઈએ. ભાવથી યોગ હોવાનું કથન તો માત્ર એક કલ્પના હોય.
સમાધાન : ભાવયોગને સંપન્ન થવા માટે જે ત્રણ શરતો આવશ્યક છે એ ત્રણે અવિરતસમ્યક્વીમાં સંભવિત છે. એટલે એનું અનુષ્ઠાન ભાવયોગ બનવું અશક્ય છે જ નહીં કે જેથી. એનું ભાવયોગ તરીકેનું કથન માત્ર સ્વકલ્પનાની પેદાશરૂપ બની રહે.
