________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
जओ भणियं
न दुक्कर तोडिय अंबलुंबिया न दुक्करं नच्चिउ सिक्खियाए । तं दुक्करं तं च महाणुभावं जं सो मुणी पमयवणम्मि वुत्थो ॥१६५|| अण्णं च तस्स नमिमो पयकमलं मुणिवरस्स भावेण । अइदुक्करदुक्करकारयस्स गुणरयणजलनिहिणो ॥१६६।। भयवं पि थूलभद्दो तिक्खे चंकम्मिओ नउण विद्धो ।
अग्गिसिहाए वुत्थो चाउम्मासं न वि य दड्डो ॥१६७॥ अवि य
जो सव्वरससमग्गं मणोज्जभोज्जं सया वि भुंजतो । मह पासे वि न खुहिओ, तस्स नमो थूलभद्दस्स ॥१६८॥ जो पुव्वकीलियाई सुमराविय पत्थिओ मए अहियं । न य संजमाओ खुभिओ तस्स नमो थूलभद्दस्स ॥१६९॥ जो हावभावसिंगारजणियचेट्टाहिं मह अणेगाहिं । न य खुभिओ चित्तेणं तस्स नमो थूलभद्दस्स ॥१७०॥
A जो अच्चुब्भऽलावण्णवण्णपुन्नेसु मज्झ अंगेसु । दिढेसु वि न वि खुहिओ तस्स नमो थूलभद्दस्स ॥१७१।। जो मह कडक्खविक्खेवतिक्खसरधोरणीए विद्धो वि । सव्वंगं ण य खुभिओ तस्स नमो थूलभद्दस्स ॥१७२॥ जो मह मंजुलदेसीवियड्डभणिईहिं चित्तरूवाहि । मणयं पि हुने य खुभिओ तस्स नमो थूलभहस्स ॥१७३॥ अखलियमट्टकंदप्पमद्दणे लद्धजयपडायस्स । तिक्कालं पि य इणमो, नमो नमो थूलभद्दस्स' ॥१७४॥ जा एवं तीए वसंसिऊण भत्तीए संभुओ भयवं । ता विम्हइओ रहिओ पुच्छइ 'को थूलभद्दमुणी ?' ॥१५॥ तो पभणइ सा निसुणसु 'नंदनरिंदस्स पुव्ववंसम्मि ।
आसि महाबुद्धिजुओ वरमंती कप्पओ नाम ॥१७६॥ १. ला. 'भावो ॥ २. पा» एतच्चिनद्वयान्तर्गतं गाथायुगलं ला. प्रतावेवोपलभ्यते । ३. ला. न वि ॥
