________________
१७४
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
इय असुरिंद-सुरिंदा दोण्णि वि जंपंति कोणियं एवं । 'भण किं कीरउ नरवइ ?' सो जंपइ 'चेडयं ह ह ॥ १५४ ॥
जंपंति ते वि 'साहम्मियस्स वरसावयस्स एयस्स । पहरामो न कर्हिचि वि भण अण्णं किं पि करणिज्जं ॥१५५॥
तो कोणिओ पयंपइ जइ एवं आगयं महं मरणं । को चेsयबाणाओ किर छुट्टइ चक्कवट्टी वि ॥१५६॥
तं सोऊणं इंदा भांति तुह देहरक्खणं कुणिमो । जंपर कोणिओ एवं होउ व पुण्णं महं णेण' ॥ १५७ ॥ चमरेण तओ विहिओ महासिलाकंटओ य रहमुसलो । दो संगामा घोरा कोणियरायस्स हियहेउं ॥ १५८॥ पढमम्मि कंटओ विहु सत्थपहाराओ होइ अब्भहिओ । तह कक्करो वि लग्गो महासिलासान्निहो होइ ॥ १५९ ॥ बीयम्मि रहो मुसलं च दो वि सुण्णा सणाई हिंडंति । चमरस्स पभावेणं जणनिवहर्महाखयकराणि ॥१६०॥ इय तत्थ तिण्णि इंदा सुरिंद-असुरिंद-माणुसिंदा य । चेडनिवेण सद्धि कुणंति अइभीसणं समरं ॥ १६१॥ अह चेडयनरवइणो वरुणो नामेण सारही सुहो । रहमुसलं संगामं देइ समं कोणिय निवेण ॥ १६२॥ जा सो गाढपहारो जाओ ता नींसरितु समराओ । इउं तणसंथारं तत्थ निसण्णो इमं भणइ ॥ १६३॥ सरणं मम अरहंता सिद्धा साहू सुयं च धम्मो य । पच्चक्खामि य सव्वं आहारं चउपयारं पि ॥ १६४ ॥ एवं आराहेउं पंचनमोक्कारसुमरणपसत्तो । उववण्णो सुरलोए देवो वरकंति - दित्तिधये ॥ १६५ ।। तम्मि हए वरसुहडे चेडयसेणावइम्मि वरुणम्मि । कलयलखं कुणंतं उच्छलियं कोणियस्स बलं ॥१६६॥ १. ला. 'महक्खय' ॥ २. सं. वा.सु 'णो नामेणं सारही वरुणसुहडो ॥
