________________
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
ता एईए सीसे पाडेमि इमं ति चिंतिउं देवी । थंभेइ तयं पिडयं तह चेव य तीए सीसम्मि ॥२२॥ तो जा सीसाउ इमा पक्खिवइ महीए किर तयं पिडयं । ता न पडइ तं पिडयं तं दटुं चिंतए एसा ॥२३॥ "हंत ! इमं पावफलं उवट्ठियं नूण किं चि मण्णेमि । जं न वि एवं पिडयं निवडइ मह उत्तिमंगाओ ॥२४॥ ता वच्चामि इओ च्चिय ठाणाउ कहिं पि अण्णदेसम्मि । जत्थ महं नामं पि वि न मुणिज्जइ गरुयपावाए" ॥२५॥ इय चितिऊण चलिया जा ता पेच्छेइ नेय अच्छीहि । नयरे पविसंतीए जायइ साभाविया दिट्ठी ॥२६॥ तो तत्थ नयरबाहिं दिणाणि दो तिण्णि वा वि गमिऊण । तण्हा-छुहाकिलंता पविसई नयरस्स मज्झम्मि ॥२७॥ कुहियं च तयं कुणिमं पूइगलंतं मुहच्छिनासाण । मज्झेण दुब्भिगंधं देविपभावेण अणवरयं ॥२८॥ सव्वत्तो वि य अइदुब्भिगंधपसरंतप्यपवहेहि । अइबीभच्छसरीरा गेहंगेहेण परिभमइ ॥२९॥ 'देह पइमारियाए अम्मो ! गासं ति पावकम्माए' । इय घडखप्परहत्था भमडड सव्वत्थनयरम्मि ॥३०॥ "धीधीपावविलाए निग्घिणनित्तिंसकूरकम्मरए । हणिऊणं भत्तारं कह पुरओ होसि अम्हाणं ? ॥३१॥ ता ओसर निल्लज्जे ! मा चिट्ठसु मज्झ गेहदारम्मि । धिसि धिसि कह ते हत्था बूढा एवं कुणंतीए ॥३२॥ जं भत्तो अणुरत्तो सरलसहावो गुणाण आवासो । निहओ नियभत्तारो तेण अदिट्ठव्विया तं सि ॥३३॥ हा हा ! कह न विलीणा पावं एयारिसं करेऊण ।
ता जाहि जत्थ सुव्वइ नामं पि वि तुज्झ न हयासे" ॥३४॥ १. ला. -"इ सा नयरमज्झम्मि ॥ २. ला. च्चिय ॥ ३. ला. घिद्धि ॥
मूल. २-१९
