________________
इय चिन्तेन्तो जा ताडणट्ठया पट्ठिओ इमो तीए । ता सच्छंदपयारा, सा जुवई कत्थइ गय त्ति
। २००३ ॥ मण्णे इंतं मं पेच्छिऊण, पावा घरं गया तुरियं । इय बुद्धीए तओ सो, वेगेण गिहुम्मुहो चलिओ
॥ २००४ ॥ अह पबलकोवविवसो, जा पत्तो निययगेहदारम्मि । ताव य सरीरचिन्तं, काउं गेहम्मि पविसंती
। २००५ ॥ दिट्ठा नियगा भगिणी, भज्ज त्ति वियाणिऊण तो तेण । आ पावे ! मज्झ गिहे, दुस्सीला वि हु कहं विससि ॥ २००६॥ कूडविउसं ति मं दूसिऊण, पुरओ विडस्स रमिउं च । तेण सह सहरिसं आगयाऽसि इय उल्लवंतेण
। २००७॥ हा हा किमेवमेयं, को एसो किं मए कयमऽकज्जं । इइ पुणरुत्तं बहुजंपिरी वि अच्चन्तकोववसा
। २००८॥ अवियाणित्ता तह तेण, जट्ठिमुट्ठीहिं निठुरं पहया। सा मम्मपएसम्मि, जह मुक्का जीवियव्वेण
॥ २००९॥ अह अणुमग्गेणं चिय, समागएणं समित्तवग्गेण । पडिसिद्धो सविसेसं, कुद्धो तत्तो इमं भणइ
॥ २०१०॥ रे पावा ! तुम्हाणं, भेएणं नूणमेरिसमऽकज्ज । मह भज्जाए कीरइ, तेणं तुब्भे ममं खलह
॥ २०११॥ नडपेच्छणए वि धुवं, एत्तो च्चिय अहमऽणिच्छमाणो वि । नीओ तुम्हेहिं इमीए, कज्जनिविग्घसिद्धिकए ॥ २०१२॥ कित्तिममेत्तीजुत्ताण, होज्ज अहवा न किंचि वि अकिच्चं । परिचयह दुटुसीला !, ता एत्तो मज्झ चक्खुपहं ॥२०१३ ॥ एवं वसुदत्तेणं, अलीयकुवियप्पवाउलमणेण । निद्दोसा वि हु ते तज्जिया तहा जह गया सगिहं .
॥ २०१४॥ कोलाहलं च सोच्चा, समागया मन्दिराओ से भज्जा । दळूण वइयरमिमं, एवं भणिउं पवत्ता य
॥ २०१५॥ हा हा निग्घिण ! निल्लज्ज-ऽणज्ज ! कि हणसि अप्पणो भइणि । जेणेवंविहपावं, सोवागा वि हुन कुव्वंति ॥२०१६ ॥ एवं तीए वुत्तो, पुरलोगेण वि य निन्दिओ संतो। सो चिन्तेइ पुणो वि हु, अणप्पकुविगप्पविहुरमणो ॥ २०१७॥ असई न केवलं चिय, मह भज्जा किन्तु साईणी वि भवे!। एवं वामोहित्ता, ममं पि जा सयमऽवक्ता ॥ २०१८॥ भइणीए विणिहयाए, पसंतकोवो त्ति मं वियाणित्ता। विणिवारिउमाऽऽरद्धा, साहु व्व अभिण्णमुहरागा । २०१९ ॥ किमऽहं नियभइणि पि हु, न मुणेमि सुदूरमन्धयारे वि । जइ एयाए नो दिट्ठि-वंचणं मह कयं हुंतं
॥ २०२०॥ इय चिन्तिऊण कुवलय-दलसामं कड्ढिऊण असिधेणुं । पावे डाइणि ! भइणी-विणासजणणि ! पलाइहसि ॥२०२१ ॥ कत्थेयाणि सुरगुरुसमो वि, जो हं तए वि विब्भमिओ । इति जंपन्तो भज्जाए, लुणइ नासं सउट्ठउडं
॥ २०२२ ॥ अह उग्गयम्मि सूरे, निसिवइयरसवणजायरोसेण । लोगेण नरिंदेण य, सो नयरीओ विणिच्छूढो
॥ २०२३॥ एगागी य भमंतो, वइदेसाए पुरीए संपत्तो। तारापीढो राया, तहिं च आराहिओ तेण
॥ २०२४ ॥ तुटेण नरिन्देणं, दिण्णं से जीवणं पहिट्ठमणो । तत्थ ट्ठिउं पवत्तो, अह जाए सूरगहणम्मि
। २०२५ ॥ सो चिन्तिउं पवत्तो, अज्ज अहं बम्भणे निमंतित्ता । बहुभक्खं वंजणाऽऽउल-मऽणेगपाणगसमाइण्णं । २०२६ ॥ बहुविच्छित्तिसणाहं, भोयणजायं करावइस्सामि । खीरं च खीरहरियाउ, राइणो मग्गइस्साम्मि
। २०२७॥ जइ सो कह वि न दाही, पुणो पुणो मग्गिओ वि सप्पणयं । तो अत्ताणं हणिउं, बम्भणहच्चं पि से काहं ॥ २०२८॥ एवं कूडविगप्पेहि, भामिओ, चिन्तणं पि सच्चं व । मण्णंतो सो भोयण-वेलापत्त त्ति पुणरुत्तं
॥२०२९॥ किर सुचिरमग्गिओ वि हु, न खीरहरिओ पणामए खीरं । तो गाढकोववसओ, छुरियाए हणइ अप्पाणं ॥ २०३०॥ वाहरइ य उद्धकरो, बम्भणहच्चा इमा अहो लोगा!। खीरहरियस्स रण्णो, जेणं खीरं न मे दिण्णं
॥ २०३१ ॥ इय खणमेगं वाहरिय, गाढघाएण हम्मिओ संतो। रोद्दज्झाणोवगओ, मरिऊणं नारगो जाओ
॥ २०३२॥ एवं सच्छंदपयट्ट-चित्तदोघट्टपडिहयऽप्पाणो। जम्हा जीवा ठाउं, खणं पि न सुहेण पारेंति
॥ २०३३॥ तेणाऽणुसासणं माणसस्स, कीरइ पइक्खणं चेव । इहरोवदंसियठिईए, होइ न खणं पि कुसलत्तं
॥ २०३४॥ किंचदासं व मणं अवसं, सवसं जो कुणइ तेण जयरंगे । गहिया विजयपडागा, सो च्चिय सूरो स विक्कमवं। ॥ २०३५ ।। अवि नाम कहवि कीरइ, पिवणं पुरिसेण जलनिहीणं पि। पज्जलियजलणजाला-कलावमज्झे य सयणं पि ॥२०३६ ॥ चंकमणं पि हु तिक्खऽग्ग-खग्गधाराए वीरचरिएण । पउमाऽऽसणं पि बज्झइ, तिव्वऽग्गिजलंतकुंतऽग्गे ॥ २०३७॥
ço