Page Text
________________
ते चंपाए तियच्चच्चरेसु, दोगुंदुगे व्व कीलंते । दद्धुं असोगचंदो, भणिओ भज्जाए सामरिसं
यसरी परमत्थेण, देव! एएसि तुज्झ भाऊण। जेणेवमऽलंकरिया, करिखंधगया पकीलंति तु पुण मोत्तुं आयास- मेक्कमऽण्णं न रज्जफलमऽत्थि । ता तुममेए पत्थेसु, हत्थिप्पमुहाई रयणाई रण्णा पयंपियं कह, मयच्छि ! पिउणा पणामियाइं सयं । लहुभाईणमिमाई, मग्गन्तो नेव लज्जामि ती भणियं का नाह!, एत्थ लज्जा परं बहुं रज्जं । दाऊणमिमेसि करि-पमोक्खरयणाई लिंतस्स इय पुणरुत्तं तीए तज्जिज्जंतो महीवई सम्मं । एगम्मि अवसरम्मि, हलविहल्ले इमं भणइ
भो! तुब्भमहं सविसेस-मऽवरकरितुरयरयणदेसाई । देमि ममं च समप्पह, ताव इमं हत्थिवररयणं आलोचिऊण देमो त्ति, जंपिउं ते गया णिययठाणे । मा णेहिइ हढेणं ति, भयवसा रयणिसमयम्मि हत्थिम्मि समारुहिउं, अमुणिज्जन्ता जणेण णीहरिया । वेसालीए पुरीए, चेडगरायं समल्लीणा नाया असोगचंदेण, तदणु विणएण दूयवयणेहिं । हल्लविहल्ले पेसेहि, सिग्घमिइ चेडगो भणिओ अह चेडगेण भणियं, नीणेमि कहं इमे हढेणाहं । सयमेव तुमं संबो - हिऊण उचियं समाचरसु एए तुमं च जम्हा, धूयसुया मज्झ नत्थि हु विसेसो । गेहाऽऽगय त्ति णवरं, बला न सक्केमि पेसेडं. एवं सोच्चा रुट्टेण, तेण पुणऽवि य चेडगो भणिओ । पेसेसु कुमारे अहव, जुज्झसज्जो लहुं हो पडिवणे जुज्झे चेडगेण, काउं समग्गसामग्गिं । वेसालीए पुरीए, असोगचंदो लहुं पत्तो जुज्झेण संपलग्गो, णवरं चेडगमहामहीवइणा । कालप्पमुहा दस अवर- माउगा भाउगा तस्स दसहिं दिवसेहिं वहिया, अमोहमेक्कं सरं खिवंतेण । किर से एक्कदिणंऽतो, एक्कसरक्खेवनियमो त्ति एक्कारसमे यदिणे, भयभीएणं असोगचंदेणं । चितियमहो इयाणि, जुज्झतो हं विणस्सामि ताजुज्झिउंन जुज्जइ, इइ ओसरिडं रणंऽगणाउ लहुं । कुणइ स अट्ठमभत्तं, सुरसण्णिज्झाऽभिलासेण अह सोहम्मसुरिंदो, चमरो वि य पुव्वसंगयं सरिडं । तम्मूले संपत्ता, पयंपिडं एवमाऽऽढत्ता भो भो देवाप्पिय !, कहेसु किं ते पियं पयच्छामो । रण्णा भणियं मारेह, चेडयं वेरियं मज्झ सक्केण जंपियं परम-सम्मद्दिट्ठि इमं न मारेमो । सण्णिज्झं तस्स तुज्झ य, जइ भणसि ता कुणिमो त्ति एपि होउ इइ जं-पिऊण रण्णा असोगचंदेण । चेडगनिवेण सद्धि, पारद्धो समरसंरंभो अप्पडियहयसुरवइपाडि-हेरपायडपहावदुप्पेछो। रिउपक्खं निहणंतो, सो पत्तो चेडगं जाव तो आयणं आयड्ढिऊण, चावं कयंतदुओ व्व । तं पइ अमोहविसिहो, पामुक्को चेडगनिवेण तं च तदंतरचमरिंद-रइयफालिहसिलापडिक्खलियं । अवलोइऊण सहसा, विम्हइओ चेडयनरिंदो खलिए अमोहसत्थे, एत्तो नो मज्झ जुज्झिउं जुत्तं । इइ चितिउं पविट्ठो, वेगेण पुरीए मज्झम्मि किंतु गयं से निहणं, असुरिंदसुरिंदनिम्मिएहि बहुं । रहमुसलसिलाकंटग - रणेहिं चउरंगमऽवि सेण्णं नयरीरोहं काउं, असोगचंदो ठिओ चिरं कालं । उत्तुंगसालकलिया, न वि भज्जइ सा कहंपि पुरी एगम्मि य पत्थावे, राया तं भंजिउं अपारंतो । जा सोइंतो अच्छइ, ता पढियं देवयाए इमं "समणे जइ कूलवालए, मागहियं गणियं लग्गिस्सई । राया य असोगचंदए, वेसालि नगरिं गहिस्सइ " हरिसवियसंतवयणो, पाउं अमयं व सवणपुडएहिं । वयणमिमं नरनाहो, तं समणं पुच्छए लोयं अह हमवि लोगाउ, नईकूलट्ठियमिमं वियाणित्ता । पणतरुणीण पहाणं, मागहियं वाहरावेइ भणइ य भद्दे ! तं कूल-वालगं समणमेत्थ आणेहि । एवं करेमि तीए, पडिवण्णं विणयपणयाए तो कवडसाविया सा, होउं सत्थेण तं गया ठाणं । वंदित्ता तं समणं, सविणयमेवं पयंपेइ गिना सग्गगए, जिणिदभवणाई वंदमाणाऽहं । सोउं तुब्भे एत्थं, समागया वंदणट्ठा ता अज्जं चिय सुदिणं, पसत्थतित्थं व जं तुमं दिट्ठो। एत्तो कुणसु पसायं, भिक्खागहणेण मुणिपवर !
३८
॥। १२५४ ॥
।। १२५५ ॥
॥ १२५६ ॥
।। १२५७ ॥
।। १२५८ ॥
।। १२५९ ।।
॥ १२६० ॥
॥ १२६१ ॥
॥ १२६२ ॥ ।। १२६३ ॥
।। १२६४ ।। ।। १२६५ ॥
॥ १२६६ ॥
॥ १२६७ ॥
॥
१२६८ ॥
॥ १२६९ ॥
॥ १२७० ॥
॥ १२७१ ॥
॥ १२७२ ॥
।। १२७३ ।।
।। १२७४ ॥
।। १२७५ ।।
॥ १२७६ ॥
।। १२७७ ॥
॥ १२७८ ॥
॥ १२७९ ॥
।। १२८० ॥
॥ १२८१ ॥
॥ १२८२ ॥
।। १२८३ ॥
॥ १२८४ ॥
॥ १२८५ ॥
॥ १२८६ ॥
॥ १२८७ ॥
॥ १२८८ ॥
।। १२८९ ।।
| SR No. | 022285 |
| Book Title | Samveg Rangshala |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Vinayrakshitvijay |
| Publisher | Shastra Sandesh |
| Publication Year | 2009 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 17 MB |