________________
चिरकालं जीवउ मज्झ, भाउगो वंकचूलिनामो सो। सज्झसवसप्पबुद्धाए, तीए वि (अ) जंपियं सहसा आयण्णिण एव, विचिंतियं वंकचूलिणा ताहे। अहह! कहं मम भगिणी, सा एसा पुष्फचूल त्ति जीए अच्चंतं गाढ-पणयवसओ ममं सरंतीए । सुहिसयणजणणि-जणगाइणो वि पुव्वं परिच्चत्ता हा! कहमेयमियाणिं, हणिऊणं निययजीवियब्भहियं । अइगरुयपावकारी, जीवंतोऽहं सयमलज्जो कत्थ व पसत्थतित्थे, गयस्स केण व तवोविसेसेण । हुंता सुद्धी भइणी-विणासजायाउ पावाओ इय चिन्तिऊण भइणीए, कंठमासज्ज मण्णुभरविहुरो। रोविउमारद्धो णियय-पावचेट्ठाए संतत्तो कह कह वि पुष्फचूलाए, विम्हयाऽऽक्खित्तचित्तपसराए । उववेसिऊण सेज्जाए-, वंकचूली इमं भणिओ भाउग ! विच्छायमुहो, तत्थ वि नीसेसपरियणविहीणो । तत्थवि पच्छण्णो च्चिय, गिहे किमेवं पविट्ठोऽसि किं वा जंबूणयसेल-सारसत्तो वि गरुयपयई वि । सहस च्चिय मं अवलंबि-ऊण एवं परुण्णोऽसि किंच तुहागमणम्मि, पडिभवणदुवारबद्धधवलधया। हल्लप्फलियजणाउल-रच्छा पल्ली इमा हुंता अच्चन्ताऽणिट्ठसमुब्भवे वि, गाढावयानिवडणे वि । दूरे परुण्णमऽण्णह-मुहरागो वि हुन ते इंतोतो तेण तीए कहियो, सव्वो परियणविणासवुत्तन्तो। परपुरिसबुद्धिवावा-रियासिपडिखलणवत्ता वि एवं च जंपियं भइणि ! नेव सोएमि परिजणविणासं । सोएमि पुण इमं जं, तुमं मए इय हया हुंता एत्तो च्चिय इण्डिं पि हु, वइयरमिममेव सुमरमाणो हं । बाहप्पवाहमित्तं, खलिउंन तरामि नयणेसु केण पुण कारणेणं, एवं काऊण पुरिसनेवच्छं। भाउजायाए समं, भइणि ! पसुत्तासि कहसु मर्म तीए भणियं भाउग ! तुमए पगयम्मि विजयजत्ताए । एत्थागया नडा नच्च-णऽट्ठया तेहिं पुट्ठाऽहं अच्छइ इह पल्लिवई, न व त्ति तो चिंतियं मए एयं । जइ नत्थि त्ति कहिस्सं, ता सोच्चा कोइ रिउपुरिसो साहिस्सइ सीमालाणं, तुम्ह पडिबद्धगाढवेराणं । ते पुण लद्धोगासा, मा पल्लिं विद्दविस्संति तेण मए भणियमिमं, अच्छइ सो पल्लिमउडमाणिक्को। सयमेव वंकचूली, नवरं कज्जन्तरासत्तो कं वेलं पेच्छणयं, दंसेमो मे पयंपियं तेहिं । वुत्तं च मए रयणीए, जेण सोऽणाउलो नियइ पारद्धं तेहिं तहेव, तयणु कयपुरिसचारुनेवच्छा । भाउजायाए समं, तुमं व तहियं निसण्णाऽहं अह मज्झरत्तसमए, उचियं दाउं नडाण दायव्वं । निद्दाघुम्मिरनयणा, इमाए सद्धि पसुत्तम्हि एत्तो उवरिन मुणेमि, किंपि नवरंखडक्कयं सोच्चा । जीवउ भाया सुचिरं ति, जंपमाणी विउद्धाऽहं एवं सोच्चा य ईसिं, पसन्तसोगो पुणो पुणो तेसि । नियमाण फलं एवं ति, चिन्तयन्तो गमइ कालं अह परिवारविरहओ, पुराऽऽगरे लुंटिउं अपारन्तो। दळूण परियणं सीय-माणमुप्पण्णसंतावो खत्तखणणं विमोत्तूणं, एत्तो मे नत्थि जीवणोवाओ। इय निच्छिऊण एगो वि, सो गओ नयरिमुज्जेणि धणवन्तलोयमन्दिर-पवेसनीहरणदारपडिदारे। पेहित्ता य पविट्ठो, मुसणट्ठा गरुयगेहम्मि अह तम्मि नवरि दीसंत-बाहिराकारसुंदरे सोच्चा । कलहं परोप्परं महिलि-याण चिंतेउमारद्धो नणं न तह बहधणं, अत्थि गिहे एत्थ कलहकरणाओ। छल्लच्छलंति ऊणाई. जेण लोए वि पयडमिणं संते वि हु थोवधणे, मुटे का होज्ज मज्झ संपत्ती । नहि बिंदुणा भरिज्जइ, अइगरुएण वि नईनाहो इय तं मोत्तूण घरं, स महप्पा सयलनयरिपयडाए । गणियाए देवदत्ताए, मंदिरम्मि गओ झत्ति . खत्तं च पाडिऊणं, कयकरणो रयणरम्मभित्तिम्मि । वासभवणे पविट्ठो, अच्छिण्णजलंतदीवम्मि दिट्ठा य सुहपसुत्ता, सेज्जाए गाढकोढसुढिएण । एगेण नरेण समं, सा गणिया भीसणंगेण अहह ! कहं एवंविह-धणवित्थारा वि पेच्छ दविणट्ठा । कुर्द्वि पि अभिगमंती, एसा इय वट्टइ अणज्जा अहवा अहं अणज्जो, जो एत्तो वि हु धणं समीहामि । ता पज्जत्तं इमिणा, परमिस्सरगिहमणुसरामि १. मण्णु - शोक,
॥ ९८५॥ ॥९८६॥ ॥ ९८७॥ ।। ९८८॥ ॥९८९॥ ॥९९०॥ ॥९९१॥ ॥ ९९२ ॥ ॥९९३ ॥ ॥९९४ ॥ ॥९९५॥ ॥९९६॥ ॥ ९९७॥ ॥ ९९८॥ ॥ ९९९ ॥ ॥१०००॥ ॥१००१ ॥ ॥ १००२॥ ॥१००३॥ ॥१००४॥ ॥१००५॥ ॥१००६॥ ॥१००७॥ ॥१००८॥ ॥१००९॥ ॥१०१०॥ ॥ १०११॥ ॥१०१२॥ ॥१०१३॥ ॥१०१४॥ ॥१०१५॥ ॥१०१६॥ ॥१०१७॥ ॥ १०१८॥ ॥१०१९॥