________________
गाथा-५०
४४
३-चैत्यवन्दनविधि-पञ्चाशकम् हितार्थं हितसम्पादनार्थं सम्यगवैपरीत्येन ॥४९॥
किमिति विधियत्न उपदिश्यते ? इत्याह - तिव्वगिलाणाईणं, भेसजदाणाइयाइं नायाइँ ।
ट्ठव्वाइँ इहं खलु, कुग्गहविरहेण धीरेहिं ॥१४४॥ ३/५० तीव्रग्लानादीनामादिशब्दान्मध्यम-जघन्यपरिग्रहः, भेषजदानादिकान्यादिशब्दादौषधनिवाताश्रय-परिश्रमपरिहारादिपरिग्रहः, ज्ञातान्युदाहरणानि द्रष्टव्यानीह वन्दनाप्रस्ताव । खलुशब्दोऽवधारणे भिन्नक्रमश्च, द्रव्यान्येवेत्यत्र योज्यः तद्दर्शनपूर्वकत्वाद् विधियत्नस्य, यो हि पुरुषविशेषात् सम्यगवगच्छति, स तद्धिताय यतते। एवं वन्दनायामपि योग्यविशेषाश्रयो [विशिष्टो योग्यः इति योग्यविशेषः आसन्नभव्यः, तस्याश्रयो यस्मिन् स:] यत्न आस्थेयः कुग्रहविरहेण कुत्सितग्रहपरित्यागैः [अशास्त्रीयाभिनिवेशत्यागेन अटी.] धीरैः स्थिरैर्विद्वद्भिरिति ॥५०॥
॥ चैत्यवन्दनविधि-पञ्चाशकं तृतीयं समाप्तम् ॥
