________________
આરાધના પંચક (૪).
તીર્થકરો કે ઈન્દ્રોના પણ મરણનો નાશ નથી. માટે આપણે મરવું એ જો અવશ્ય હોય તો પછી પંડિતમરણથી કેમ ન મરવું? ૨૩૩
જો હવે તારે મરણની જરૂર નથી, મરણથી કંટાળ્યો જ . હોય, મરણનો ત્યાગ કરવો હોય, મરણના દુઃખથી ભીરુ બન્યો હોય તો ફકત પંડિતમરણ અંગીકાર કર. ૨૩૪
તને સંસારમાં મરણો પસંદ હોય, મરણથી તને કંટાળો આવ્યો ન હોય તો વિશ્વસ્ત બની જન્મમરણની રેંટમાળમાં ભલે શાંતિથી વાસ કર. ૨૩૫
એ પ્રમાણે હવે બાલ - પંડિતમરણ ભાવથી જાણીને ભવનો પાર કરનાર પંડિતમરણ તે (સ્વયંભૂ દેવમુનિ) સ્વીકારે છે. ર૩૬
આ પ્રમાણે સ્વયંભૂદેવ મહર્ષિને અપૂર્વકરણ, ક્ષપકશ્રેણી અને ત્યારપછી ઉત્તમ કેવળજ્ઞાન, દર્શન, ઉત્પન્ન થયાં. તે જ સમયે આયુષ્યનો પણ ક્ષય થયો. તેથી તે સ્વયંભૂદેવ મહર્ષિ અંતગડકેવળી થયા. ર૩૭
આ પ્રમાણે ચોથી આરાધના સમાપ્ત થઈ.
