________________
SO
आराहणापणगं (४) जं जं पेच्छसि एयं पोग्गलरूवं जयम्मि रे जीव!। तं तं तुमए भुत्तं अणंतसो तं च एएण ॥२०९||
तं णत्थि किं पि ठाणं चोद्दसरज्जुम्मि एत्थ लोगम्मि । जत्थ ण जाओ ण मओ अणंतसो, मुणसु रे जीव ! ||२१०|| गोसे मज्झण्हे वा पओसकालम्मि अहव राईए।। सो णत्थि कोइ कालो जाओ य मओ य णो जम्मि ||२११|| जाओ जलम्मि, निहओ थलम्मि, थलवढिओ जले
निहओ। ते णत्थि जलथले वा जाओ य मओ य णो जत्थ ||२१२|| जाओ धरणीए तुमं निहओ गयणम्मि निवडिओ धरणिं । गयण-धरणीण मज्झे जाओ य मओ य तं जीव ! ||२१३|| जीवम्मि तुम जाओ निहओ जीवेण पालिओ जीवे । जीवेण य जीवंतो जीयत्थं भक्खिओ जीव! ||२१४|| जीवेण य तं जाओ, जीवावियओ य तं च जीवेणं । संवढिओ जिएणं, जीवेहि य मारिओ बहुसो ||२१५|| ता जत्थ जत्थ जाओ सच्चिता-ऽच्चित-मीसजोणीस। ता तत्थ तत्थ मरणं तुमए रे पावियं जीव ! ||२१६||