________________
आराहणापणगं (२)
ર
जो दीणो परिभूओ गहगहिओ रोरवाहिपरिभूओ । हसिओ विडंबणाहिं एहिं सो खमउ मह सव्वं
अण्णेसुं पि भवेसुं जो जं भणिओ अणिट्ठकडुयं वा । सो खमउ मज्झ एण्हिं, एसो मे खामणाकालो
110011
खामेमि अहं मित्ते, एस अमित्ते वि हं खमावेमि । खामेमि दो वि वग्गे, मज्झत्था होंतु मे सव्वे
मित्तं पि खमउ मज्झं, खमउ अमित्तो वि, खमउ मज्झत्थो । मित्ता-ऽमित्तविमुक्को मज्झत्थो एस मे जीवों
॥७२॥
||७१||
देवत्तणम्मि देवा, तिरिया तिरियत्तणम्मि जे केई । दुक्खेण मए ठविया खमंतु ते मज्झ सव्वे वि
110311
मित्तो होइ अमित्तो, होंति अमित्ता खणेण ते मित्ता । मित्ता-ऽमित्तविवेओ काऊण ण जुज्ञ्जए एहिं
||७४||
सयणा खमंतु मज्झं, खमंतु तह परियणा वि, खामेमि । सयणो परो व्व संपइ दोण्णि वि सरिसा महं होतु ॥७५॥
||७६||
नरयम्मि य नेरइया, मणुया मणुयत्तणे वि जे केइ । दुक्खेण मए ठविया खमंतु ते मज्झ सव्वे वि
||७७||