________________
રેલા શ્રીદેવચંદ્ર ગુરૂના આસન ઉપર બાલ્યાવસ્થાના ચપળ સ્વભાવથી ચડી બેઠે. તે જોઈને ગુરૂએ પહિનીને કહ્યું કે “હે સુશ્રાવિકે, પ્રથમ મેં કહેલું સ્વમનું ફળ યાદ છે ? હવે તે સફળ થવાનું છે.” પછી બાળકના અંગ લક્ષણો જોઈ તેઓ ફરીથી બોલ્યા, “જે આ ક્ષત્રીય કુળમાં જન્મ્યો હોય તે સાર્વભૌમ રાજા થાય, બ્રાહ્મણ અગર વણિક કુળમાં અવતરેલો હોય તે મહાઅમાત્ય થાય, અને જે દીક્ષા ગ્રહણ કરે તે આ કલિયુગમાં કૃતયુગ પ્રવર્તાવે તેવો થાય.” એ પ્રમાણે ગુરૂના વચનામૃતથી ઉલ્લાસ પામી પાહિની પુત્ર સહિત પિતાને ઘેર ગઈ. ગુરૂપણ ધર્મશાળામાં આવી શ્રીસંઘને એકત્ર કરી સાથે લઈ ચાચિગ શેઠને ઘેર ગયા. એ વેળાએ ચાચિગ શેઠ પરગામ ગએલા હતા. શ્રી સંધે ચાંગદેવની યાચના કરી. માતા તરીકેના સ્નેહને લીધે તેમજ પોતાને પતિ પરદેશ ગએલ છે, તથા તે મિથામતિ હોવાથી મારા મતને અનુકુળ થશે કે નહિ તેવા સંભથી તેણી પ્રથમ તે મહાવિચારમાં પડી, પરંતુ કલ્પવૃક્ષ તુલ્ય શ્રીસંધ સમેત ગુરૂમહારાજ પધાર્યા છે તે તેમના વચનનો અનાદર કેમ થાય એમ વિચારી સ્વજનોની અનુમતિ મેળવી પિતાને અતિપ્રિયપુત્ર ચાંગદેવને અર્પણ કર્યો. તેને લઈ ગુરૂમહારાજ તીર્થયાત્રા કરતાં કર્ણાવતી પધાર્યા. ત્યાં ઉદયન મંત્રીને ત્યાં તે બાળકનું રક્ષણ કરવામાં આવ્યું. તેના સંયમ લેવાના પરિણામ જોઈ સંધના તમામ લોકો તેને ધન્યવાદ દઈ માન આપવા લાગ્યા.
હવે અહીં ચાચિગ શેઠ પરગામથી ઘેર આવ્યા, ત્યારે પાહિનીએ સર્વ વૃતાન્ત નિવેદન કર્યું. સાંભળતાં વારજ તે શેઠે એવો નિશ્ચય કર્યો કે જયાં સુધી મારા વહાલા પુત્રનું મુખ ને જોઉં ત્યાં સુધી
