________________
૨૮
| યોગસાર પ્રકરણ/પ્રથમ પ્રસ્તાવ/બ્લોક-૨૨-૨૩, ૨૪-૨૫-૨૬ આગળની ભૂમિકાથી સંપન્ન થાય છે ત્યારે ઉત્તર-ઉત્તરના આચારોને સ્વીકારે છે અને શક્તિના સંચયના બળથી જ્યારે મિથ્યાત્વ વગેરે સંસારનાં પાંચે કારણોનો ઉચ્છેદ કરી યોગનિરોધ અવસ્થાને પામે છે ત્યારે ભગવાનની પૂર્ણ આજ્ઞાને પ્રાપ્ત કરે છે અને તેના ફળરૂપે સર્વકર્મનો નાશ કરી સિદ્ધ અવસ્થાને પ્રાપ્ત કરે છે. તેથી ભગવાનની સર્વ આજ્ઞા તો અતિ દુર્લભ છે જ પણ શ્લોક-૨૨માં બતાવેલી સમ્યગ્દષ્ટિને પ્રાથમિક ભૂમિકામાં પ્રાપ્ત થતી આજ્ઞા પણ જીવોને અતિ દુર્લભ છે. તેથી સમસ્ત દ્વાદશાંગીના સારભૂત એવી આ આજ્ઞા જેઓને મળી નથી તેઓ શ્રાવકાચાર, સાધ્વાચાર પાળે, શાસ્ત્રો ભણે તોપણ આત્મહિત સાધી શકતા નથી અને જેઓને સારભૂત એવી આ આજ્ઞા પ્રાપ્ત થઈ છે તેઓ સારભૂત એવી આ આજ્ઞાના બળથી ઉત્તરોત્તરની આજ્ઞા પ્રાપ્ત કરીને અંતે પૂર્ણ આજ્ઞાનું પાલન કરીને પૂર્ણ આજ્ઞાના ફલરૂપે સિદ્ધઅવસ્થાને પામે છે. ll૨૨-૨૩NI
અવતરણિકા :
શ્લોક-૨૨-૨૩માં ભગવાનની સારભૂત એવી આજ્ઞાનું સ્વરૂપ બતાવ્યું. હવે પછીના ત્રણ શ્લોકોથી જેઓએ આ સારભૂત આજ્ઞાનું પાલન કર્યું તેઓનું હિત થયું અને જેઓએ આ સારભૂત આજ્ઞાનું પાલન કર્યું નહીં તેઓનું અહિત થયું તે બતાવે છે – શ્લોક :
विश्वस्य वत्सलेनापि त्रैलोक्यप्रभुणापि च । साक्षाद् विहरमाणेन श्रीवीरेण तदा किल ।।२४।। त एव रक्षिता दुःखभैरवाद् भवसागरात् । इयं यैः स्वीकृता भक्तिनिर्भरैरभयादिभिः ।।२५।। यैस्तु पापभराक्रान्तैः कालशौरिकादिभिः । न स्वीकृता भवाम्भोधौ ते भ्रमिष्यन्ति दुःखिताः ॥२६॥
(ત્રિર્વિશેષમ)
