________________
શ્રી જૈન જ્ઞાન ગીતા.
વીખરાઇ જવું. એક એ યાવત્ સંખ્યાતા અસ’ખ્યાતા અનંતા આકોશમાં વર્ષારૂતુમાં મેઘ ધનુષ્ય જેમ થાય છે અને અલ્પ સમયમાં અદ્રશ્ય થઈ જાય છે તેમ ઘણાં દ્રર્ણાદિકનુ એકઠાં મળવું વળી જુદા પડવુ, એ પ્રમાણે પવનું લક્ષણ જાણવું. તે પુદગલમાં જીવ શબ્દાદિક તથા સ્ત્રીએના હાવભાવક સ્પર્શ મંદ પુરૂષોને કામ ઉપજાવનાર છે, તેથી ચારે ગતિમાં ભટકવુ પડે છે; માટે જ્ઞાન દશામાં રહી તેને ત્યાગ કરવાથી મેક્ષ મળે છે. (ઊ૦ ૦ ૨૮ ગા. ૧૩) અજીવતત્વ સંપૂ (૨)
बंधतत्व.
सब् जीवाण कम्मंतु,
संग छद्दि सागयं;
स
વસુ, सव्वं सव्वेण बद्धगं ॥ ६ ॥
અથ—સ॰ સર્વ, જી॰ જીવના, કા૦ કમ,
ગ્રહણ કરે, છ૰ છ દિશાને
તે ખાંધવાને વાસ્તે ગ્રહણ,
સંગ્રહે
તુ॰ વળી તે, સં૰ વિષે જે પુદ્ગલ છે
૧૧
-
