________________
सिद्धान्तसार.
( ४६३ )
माप ज० पाणी पण ग्रह; से० ते पण व वेहेतुं कुं, पण नो० नदि निश्चे ० वेहेतुं; जा० यावत् से० ते पण दि० दीघेलुं, पो० नहि निश्चे ० दीधुं; से० ते पण सि० स्नानने अर्थे, पण नो० नहिं नीचे ६० हाथ पा० पग च० हांमी चाटुमी सं० धोवाने खर्थे पि० तेम पोवाने पण न कल्पे.
जावार्थ:- हवे जुन ! या पाठमां कह्युं बे के, बमजी श्रावकने मगधदेशनुं श्रधुं श्राद्धं माप काचं पाणी पीवा तथा हाथ धोवाने अने एक आहुं, माप पाणी स्नानने खर्थे लेवुं कल्पे कयुं छे. ते पण वहेतुं कुं, कादवरहित, निर्मल छाने गलेलुं ले. तेने पण सावध जाणे, निर्वद्य न जाणे; जीव सहित जाणे, पण निर्जीव न जाणे. दवे जुश्रो ! बमजीश्रावकने काचं पाणी पीधुं छाने काचा पाणीए स्नान करवुं कल्पे क े. हवे तमे कहोठो के, कल्पाने खाज्ञा एकज बे. ए नदी उतरवी कल्पे कही तेथी आज्ञा धर्म कहोतो. ए तमारी केलीने लेखे तो जी श्रावकने काचुं पाणी पी ए पण श्राज्ञा धर्ममां दशे. दे देवानुप्रीय ! कल्पाने श्राज्ञा एक केम कहोबो ? कल्प तो करे तेनां काम लखवानी विधि बे, अने जगवाननी आज्ञा तो ज्ञान, दर्शन छाने चारित्र, क्षयोपशमजावना गुण अंगीकार करवानी तथा वधारवानी बे. वली साधु नदी तो अपवाद मार्गमां थणसरते कोइ ठेकाणे टलती न देखाय तेथी ज्ञान, दर्शन अने चारित्रना जतन माटे उतरे बे. जेम डुंदी, जाऊं, वोलाइ इत्यादिक, माल उपर जगात बे ते रीते ए पा बे; पण नदी उतरवानी श्राज्ञा जगवंते बत्रीस सूत्रमां क्यांय दोघी नथी. तो एटलां सूत्रनां वचन उत्थापोने, खोटा अर्थ करीने, कुयुक्ति लगावीने तथा नदी उतरवामां श्राज्ञा धर्म कड़ीने अनंत संसार केम वधारोढो ?
"
वली घाटा (टोटा) वाला सराफ सरखी सफाइ दर्शावधाने साटे तथा लोकोने पोताना मतमां लेवाने अर्थे, तेरापंथी कहे बे के "सूत्रमां कला सिवाय साधुए कां पण काम करतुं नदी; अने करे तो तेमां
