________________
+ सिदान्तसार..
-
वली साधुने कमाम वासवं उघामवं उत्थापे , तेने पुढोए के, प्रारजाने पण बहतकरूपमां कमाम देवू तो कडं नथी. त्यां तो बे प्रेच बांधीने रेहेबु कयुं बे. तेवारे तेरापंथी कहे डे के, “ साधवीने शी. लनी रक्षा माटे, कमाम न होय तो प्रेच बांधीने रहेQ कह्यु बे, पण कमाम उघामवा वासवानो ना नथी कह्यो.” त्यारे हे देवानुप्रीय ! शीयल तो साध साधवी बनेने सरखंज . साधुने पण शीयलनी जतना माटे नव वाम कही जे. पहेली वाममां स्त्री, पसु अने पंग रहित स्थानक सेवq कयु, त्रीजी वाममां एक आसन वजयुं श्रने पांचमीमां निंत-प्रेचने आंतरे रहेतुं वज्यु. हवे जुर्म ! कमाम विना, मदनी की स्त्री तथा कुतरी प्रमुख नेली श्रावीने सुवे तो वाम शीरीते रहे ? माह्या होते वीचारी जोजो.
वली तेरापंथी कहे जे के " श्रारजाने कमाम वालवू कडं जे." तेने कहोये के, प्रजुनी आझा तो प्रेच बांधोने रहे तोपण पलाय . हवे तमारी केहेणीने लेखे कमाम वासवाथी पेहेतुं माहाबत नागे, त्यारे पेहेळु माहात नांगीने चोथु राखq एमां शी अधिकाइ ? माहाव्रत तो पहेढुं अने चोधुं सरखांज . वास्ते पहेळु माहानत नांगोने चोधुं माहावत राखq एवी श्राज्ञा प्रक्षु कदो आपेज नही. वली शोयल जागवाने को अनार्य तो कोई कर्मना जोगे को वखतेज आवे, अने परवशपणे शीयल जागे एवं काम तो कवचितज पमे; पण कमाम वा. सीने जाणी जाणीने रोज रोज पहेलु माहाबत जागे तेनो परलोक शीरीते सुधरशे ? तमारी केहेण ए जे के, प्रजुनी आज्ञाथ काम करतां जीव मरे तोपण बत नागे नही. वली “चोथु माहाबत मारे राखवू, जीवनी हिंशा थती होय तो नले थाय” एवी रोतनी श्रद्धा होय तो ए अष्टान्ते श्रारजा अटवीमा गर, तेवारे कोश् अनार्ये श्रावीने एक साधवीनो हाथ पकड्यो. तेवारे बाकीनी साधवीनए मलीने शोयल रा. खवाने वास्ते ते पुरुषने टुंपो दर मार्यो. ते तमारी श्रछाने लेखे, नित्यनुं शीयल राखवाने कारणे कमामथी हिंसा तो करती थने कोमो कंथवा
