________________
सिद्धान्तसार...
(१०७)
केप पामे इत्यादिक कारणोथी ग्रहस्थीने घरे श्रासुकमाम न खोलाव पण प्रजुए कहुं ते रीते होय तो खोलq कटपे. वल) प्रजुए श्राहार करवो कह्यो , पण अपवास करे तो अवगुण न थाय; तेम ग्रहस्थीने घेरे कमाम न खोलावे तो शुं ? ए पाठ जुगे कहेवाशे ते कहो.
सेवारे तेरापंथी कहे ले के, “जेम थाहार करवो कह्यो , पण अपवास करे तो गुण थाय; तेवी रीते श्रमे कमाम वासवू, खोलवू जोमयुं तेमां अवगुण शुं थयो ? " तेनो उत्तर. हे देवानुप्रोय ! जगवंते थाहार करवो कह्यो , तेम थपवास पण करवो कह्यो . हवे थाहार बोनीने अपवास करे तो मोटो लान बे; पण अपवास करीने एम कहे के, “जे को साधु थाहार करे तेमां साधुपणुं नही.” एम कहे तेने जुगबोला अनंत संसारी कहीए. तेम तमे कहो बो के, हमे तो कमाम वासवू जमवू बांमयुं , थने बोजा को साधु कमाम नघामे, वासे तेनां पांच माहावत नागे. एवां तीर्थकरनां वचन उत्थापीने जुगं बाल यो बो, तेथी तमने बोड्यानो तो गुण नथी; पण अनंत संसार वधशे अने बोध बीज पण अनंते काले मलवु पुर्खन्न थाशे; केमके तमे तीर्थकर देवना वचनना उत्थापक बो.
वली साधुने कमाम उघाम निषेधे तेने पुल के, श्रारजाने क. माम वासवू नघामवं, साधु विना न्यारं क्या कह्यु ले ? केमके माहामत तो साध, साधवीने सरखां बे. तेवारे तेरापंथो कहे जे के, “ वृहत् करूपमा साधुने कमाम न वासवू, अने श्रारजाने तो वास चाल्युं ले." एबुं सूत्रनुं जुटुं नाम ले ले. ते ब्रहत्कल्पना पहेला नद्देशानो पाठःनोकप्पइ निग्गंथिणं अवंगुयदुवारिय अवस्सए वजए. एगं , -पहारं अंतो किच्चा एगंपबार वादिकिच्चा उहाडिय चिलिमिखीयागंसि एवणु कप्पश् वजए. कप्पक्ष निग्गंयाणं अवंगुय उवारिय उवस्सए वजए॥
