________________
(३६८ )
+ सिदान्तसार..
परिघामेमाणे तण्हाए छुहाएय परकहेसमाणे तीस्से आगामियाए छुहाए अनिनूयासमाणा इमीसे आगामियाए अमविए उदगस्स मग्गणं गवेसणं करेमाणा णो च्चेवणं उदगं आसाएमो उदगं आणासाएमाणा गोसंचाएमो रायगिहं संपावित्तए. तएणं तुझे ममं देवाणप्पिया जीवियान ववरोवेद मम मंसंच सोणियंच आहारह तेणं आहारणं अवधासमाणा ततोपना इमं आगामिय अमवि णिच. रद रायगिरं संपावेदिद मित्तणाइ अनिसमगडहिह अविस्सय पुणस्सय आजागी नवीसह. ततणंसे जेठे पुत्ते धणेणंसबवादेणं एवंवुत्तेसमाणे धणंसदवादं एवं वयासी तुघेणं तान अम्हं पिया गुरुजणया देवयन्या उवप्पा पत्तिठवप्पा संरकणा संगोवगा तं कहणं अम्हे तातुम्ने जीवियान ववरोवेमो तुघेणं मंसं च सोणियंच आहारेमो तं तुघेणं ता ममं जीवियान ववरोवेद मंसंच सेाणियंच
आदारेद आगामियं अमविं णिच्छरह तंचेव सवं नण जाव अब आनागी जविसह. ततेणं धणंसत्थवादं दोच्चे पुत्ते एवंवयासि माणं तान अम्हे जे नायरं गुरुदेवय जीविया ववरोवेमो तुघेणं ताउँ मम जीविया ववरोवेद जाव आनागी नविस्सद एवं जाव पंचमे पुत्ते. ततेणं से धणेसत्यवाहे पंच पुत्ताणं दियइच्छियं जाणित्ता ते पंचपुत्ते एवंवयासी माणं तुम्हे पुत्ता एगमवि जीवियान ववरोवेमो. एसणं सूसूमाए दारियाए सरिरए णिप्पाणे जावजीव विप्पजदे तं सेयं खदु पुत्ता अहं सूसुमाए मंसंच सोणियंच आदारित्तए. ततेणं अम्देतेणं आ