________________
+ सिद्धान्तसार.
( ३६७ ) आहारमाथी जाग दीधो, ते सज्जन, मित्र, बंधव जाणीने तथा धर्म तप जाणीने दीधो नथी; पण एक खोमामां बनना पग दता ते विजय चोर मारी साथे मारा शरीरनी चिंता टालवाने वास्ते चाले नही, ते शरीरनी बाधा टाळवाने वास्ते दीधुं बे एम कयुं. हवे तेना उपर श्री सुधर्मास्वामी जावार्थ मेलवे बे के, दे जंबु ! धनासार्थवाहनी पेरे मारा साध साधवीए श्राहारादि करवो. जेम धनासार्थवाहे चोरने श्रा दारादिक देवामां धर्मतप जाएयो नही, तेम साधु साधवीए श्राहारादिक करवामां धर्म तप मानवो नही; तथा शरीरनी शोजा तेमज रूप, वर्ण वधारवाना जावथ करवो नही, पण जेम धनासार्थवादे शरीरनी चिंता टालवाने अर्थे विजयचोरने श्राहारादिक दीधो, तेम साध साधवीए फक्त ज्ञान, दर्सन अने चारित्रना निर्वाहने श्रर्थे श्राहारादि करवो; तथा शरीरने पुत्रना मारणद्वारा सरीखो जालीने उदासीन प्रणामे अहार करवो. दवे जो श्राहारादिक करवामां धर्म होय तो दर्ष प्रणामची करवो एम केहेत. माया हो ते विचार जोजो.
वली बीजा धनासार्थवादे जेम बेटीनुं मांस खाधुं तेनी परे साधुए निच्छाह जावे श्राहारादिक करवो कह्यो बे. तेनी शाख सूत्र ज्ञाताजी अध्ययन अढारमें. ते पाठ लखीये बोयेः
-
ततेां से धणेस वादे पंचहिं पुत्तेदिं अप्ठेदिं चिलायंति से आगामिया सबंडस्समंता परिघाने माणा तहाए छुहाएय परजत्तेसमाणे तीसे आगामियाए सघन सम्मंता उदग्गस्स मग्गणं गवेसणं करेति संते तंते परितंते णवत्ते तीस्से आगामियाए सघन सम्मता उदगं प्रणासाएमाणे जेणेव सूसूमा जीवियान ववरोविया तेणेव उवागन्नुइजे पुत्तं धणेस वाहे सहावेई एवं वयासी एवं खलु पुत्ता सूमाए दारिया पठाए चिल्लायं तकर सब उसम्मंता