________________
+ सिद्धान्तसारः
( ३०१ )
साधु विना बीजा कोइने दोघे पुन्य न बंधाय. त्यारे साधुने दीघां तो तीर्थंकरादिक पुन्यप्रकृति बंधाय एम कहां बे; पण बाकीनी पुन्यप्रकृति केहेने दीघां बंधा ते कहो. वलो तिर्यचनं शुज दीर्घ आयुष्य पुन्यप्रकृतिमांक बे. ते तमारा साधुने दोधाथी उंट, घोमा, हाथी प्रमुख तिर्यंच थाय के बीजाने दीधार्थी थाय ते कहो.
तेवारे तेरापंथी पण सोधुं कहेबे के " साधुने समष्टी श्रावक दान थापे, तेथी विमानीक देवतानुं श्रायुष्य बंधाय, तथा शातावेदनी उंच गौत्र इत्यादिक शुन पुन्यप्रकृतिन बंधाय; पण साधुने दीघां तिर्य चनुं श्रायुष्य तो बंधाय नही. " तो हे देवानप्रीय ! जुनं ! ए तियंचादिकनुं श्रायुष्य, इत्यादिक पुन्यप्रकृति अनेराने दीघां बंधाय के नही ?
न पुत्रे इत्यादिककेका प्रकारथी बेतालीस पुन्यप्रकृति बंधाय के नही ? न्यारी न्यायकेका प्रकारथी बंधाय एम सूत्रमां कथं दोय तो बता. श्रीं तो टीका तथा टबामां कयुं बे के, साधुने दोधार्थी तीर्थंकर नामादिक प्रकृति बंधाय, छाने अनेराने दीधाथी बेतालीस मांहेली ने पुन्यप्रकृतिबंधाय. साधुनेज दीधे पुन्य बंधाय, अने बीजाने दीघे पुन्य न बंधाय, एवं कोइ ठेकाणे ठाणायांगनी टोकामां अथवा बार्थमांक होय तो बतावो . तमे एवा पुरातन आचार्यनी कीलो टीका तथा बार्थ उत्थापाने कहोटो के "एक साधुनेज दीधां पुन्य बंधाय अनेराने दीघां पुन्य न बंधाय, एकान्त पाप लागे. " एवा मनमां धावे तेवा खोटा अर्थ करीने अनंत संसार केम वधारो हो ? वली साधु विना पण दान देवामां गुण चित्तप्रधाने केशीश्रमण मुनीराज पासे बताव्या बे. तेनी शाख सूत्र रायप्रशेणी. ते पाठः
#
तं जणं देवाप्पिया पयसीसरन्नो धम्म माइकेबा बहु गुणतरं फलं दोघा. तसं बहुएं समण माहण निस्कूयाणं तंजणं देवाणुपिया पए सिस्स बहुणं गुणत्तरं होया जणवयस्स. १ अर्थ:-- जुन पाने १२२.