________________
(२८४)
+सिद्धान्तसार..
उदयन्नाव डे ते कहो. वली ए अर्थ-पापमां ने के अनर्थ-पापमा डे ते कहो भने ए अनर्थ-पाप शी रीते जोगवे ते कहो. तेवारे तेरापंथी को ने के "नगवंत श्री महावीरजीए वरसोदान असंजति अबत्तिने दीधुं तेनुं पाप लाग्युं, तेथी तेमणे बार वरस फुःख दीगं.” जे उपर मतना सीधे एवी खोटी जोमो कीधी , ते ढालनी गाथाः
लीश्रामे पाप ने दियामे धर्म, श्राप तो रेह गया कोरारे; ' देवता कनासु ले मीनखांने दोधा, तरे वीरजीने पड़ गया फोमारे.
चतुर विचार करीने देखो ॥१॥ . एवी खोटी जोगो करी . "देवताकनेथी सोनैया नगवाने सीधा तेनुं तो पाप लाग्युं, ने मनुष्यने दोधा तेथी धर्म थयुं, तो पण श्राव्या तेम गया अने पोते तो कोराने कोरा रह्या; पण एटबुं विशेष के, देवता कनेथील मनुष्यने दीधा, तेथी जगवानने सामाबार वरस ने पंदर दीवस सुधी बद्मस्थपणामां फोमा पड्या.” एवां अनर्थ वचन बोले . पण जुळ! हे देवानुप्रीय ! श्री महावीरजीए तो दानना फोमा जुगत्या (जोगव्या); पण दान तो अनंता तीर्थंकर थया ते सघलाए दी, ले. तेमज मली. नाथ नगवाने वरसीदान दे दिदा लीधी; पनी सवा पोहोरे केवलज्ञान नपन्यु. ए वरसीदान दीधुं तेना फोमा मलानाथ जगवान क्यारे नो. गवशे ते कहो ? हे देवानुप्रीय ! तमे मतना लीधे प्रजु उपर एवां श्रबतां श्राल केम दो डो? तेवारे वली तेरापंथी कहे के 'ए तो अनाद कालनी स्थिती डे' तो हे देवानुप्रीय ! ए स्थिती पाप जाणीने राखे ले के कांइ शुन्न फल (गुण) जाणीने राखे डे? ए करणी आर्य पुरुषनी ले के अनार्य पुरुषनी । ते कहो.
वली तेरापंथी कहे के “श्रा जगतमां थे बोल डे, व्रत ने श्रवत. असंजतिने अने अबतिने दान आपे ए करणी अवतनो डे, माटे व्रतमा ए काम करवू नही. अनुकंपा श्रागोने असंजतिने अतिने दान दे तेमां व्रत निपजे तो संवर निर्जरा थाय, पुन्य बंधाय; पण ब्रत नधी,