________________
( २८४ )
सिद्धान्तसार.
साधु तथा भगवंत समेसमे चुके, ते कये समे प्रायश्चित ले ? अने तेमनामां कये समे साधपणुं कहीये ते कहो. एम तमारे लेखे तो कोइ बमस्थ साधु तथा जगवंतमां साधपपुंज न रहेशे .
दे देवानुप्रय ! एम के कहो हो के, अजाएथे पाप लाग्युं तेथी चूक्या. अजाये पाप तो सर्व बद्मस्थ साधु तथा भगवंतने लागे . ते अजाण पापथी चूक्या कद्देवाय नर्दि. वली जगवंते केवलज्ञान उपन्या पढी कयुं बे के, में त्रण करण ने त्रण जोगे करी उद्मस्थपणे पाप कर्यु नथी. दवे तमे मतना लोधे भगवंत नपर अवतां आल दइने अनंत संसार केम वधारो बो. वली पाप तो प्रमादथी थाय एम कयुं छे. ज्यारे प्रमादनो उपचय याय ने जोगनुं निमित्त कारण याय स्यारे साधुने क्रिया लागे, (शाख सूत्र जगवती शतक त्रीजे) पण जगवंते तो बद्मस्थपणे मूलथीज किंचितमात्र पण प्रमाद नथी सेव्यो. शाख सूत्र याचारांग प्रथम श्रुतष्कंधे नवमे श्रध्ययने उद्देशे चोथे. ते गाथा:अक्साइ विगय गेहीय सदरुवेसु मुनि द्यावी.
मचेववि परिक्कममाणे नोए पमायं सईपि कुविच्छा ॥ १२५ ॥ अर्थः- ० कषाय रहित ( तीनकी जीनकी चमकाववादि क्रोधनं कारण कोइ वखते न आवे ते ) वि० शब्दादि विषे गृद्धपणा रहित स० शब्द रूपादिकने विषे मु० मुर्छा रहित, एवा थकां द्या० ध्यान ध्यावे श्री माहावीर ब० बद्मस्थ बतां पण विविध प्रकारे संयमानुष्टानने विषे परि० पराक्रम करता थका. नो० एक वार पण प्रमाद ( कषाया: दिक ) पोते नहिं करता दवा एवी. रीते स्वामी प्रवर्त्या.
जावार्थ:- दवे इहां कथं के, जगवंते बद्मस्थथकां संजमानुष्ठानने विषे उद्यम करतां पोते प्रमाद कर्यो नहिं जुट दे देवानुप्रय ! प्रमाद कर्याविना पापशी रीते याय. तमे एटलां सूत्रनां केवली नां वचन जत्थापीने प्रजुने चुक्या कहोने अनंत संसार केम वधारो हो. हवे एटला सूत्रनी शाखे जगवंते गोशालाने बचाव्यो तेमां पाप ला