________________
सिद्धान्तसार.
( १७७ )
चुक्या, तेम जगवंत पण चुक्या, एम केम कहोबो ? वली गौतम स्वामी सरखा द्वादशांगी ज्ञानना धणी पण भाषामा खलाइ जाय युं . शाख सूत्र दसवैकालिक अध्ययन श्रावमे, गाथा ५० मी:
-
या पणत्तधरं दिठिवाय मदिवगं
वयंवि कलियं एच्चा, तं नवहसे मुणी ॥ ५० ॥
अर्थः- आचारांग अने प० जगवती सूत्रना धरणहार तथा दि० दृष्टिवादना ( बारमा अंगना) म० जणनारने व० बोलतां वचने करी ख० खलाया ए० जाणीने ए० नहिं तं० तेमने उन्हसे मु० जति. ॥५०॥
नावार्थ:- दवे जुर्ज ! आचारांग, विवाहपन्नति भने दृष्टिवाद ( बारमा अंग ) ना जणनार वचनमां चुकी जाय, तेनो उपहास न करवो. 1. ए श्रागमव्यवहारना धणी वचनमां चुकी (खलाइ ) जाय कयुं, मूल- उत्तरगुण दोषना अपमिसेवी कह्या, पण एमने छाने जगवंतने सरखा न कह्या वली गौतम प्रत्ये जगवंते पण कयुं के, तमे वचनमा ल्या बो, आणंद साचो बे माटे जश्ने खमावो. ए वचनने मुल्या धुं तेम जगवंत पोते चुक्या दत तो केम न कयुं. दवे वीरप्रजुने चुक्या तमे कया ज्ञानथी जाएया ? तेवारे तेरापंथी कदे बे के " केवल: ज्ञान उपन्या पी ए काम न कर्यु. बे साधुने न बचाव्या ते वीतराग जावथी, छाने बद्मस्थपणे गोशालाने बचाव्यो ते सराग जावथी, एम टीकामां कह्युं छे. ते रागनां कर्म लाग्यां. सरागपणाथी काम कर्यां.. गोशालाने बचाव्यो. ए न्याये चुक्या कहीये बीये.” तेनो उत्तरः- दे देवानुमीय ! सूत्र पाठमां तो एम नथी कह्युं के, गोशालाने बचाव्यो ते रागावी, अबे साधु न बचाव्या ते वीतरागजावथी. अरे ! तमारी श्री पुष्टीने माटे टीकाना मलता वचननुं सरएं ल्यो बो ते मिथ्या बे, केमके मारे तो सिद्धान्तनी पंचांगी प्रमाण बे. ते पंचागीमां - नेक गुरु लक्ष ठे. तेमां केटलांक वचन उत्सर्ग-मार्गनां वे छाने केलांक अपवाद मार्गनां बे. ते मतलब जाएया विना छाने टीका तमे नथी
૨૩
