________________
सिद्धान्तसार..
.
:
पोग्गलान नास जाव पन्नास एएणं कालोदाइ ते अ-., चित्तावि पोग्गलाउ मासे॥
अर्थः-श्रण अचित पण पो पुद्गल ना. प्रकाश करे ? वस्तु प्रत्ये ना नद्योत करे ? त० तपे ? आताप करे ? प० प्रकाश करे,? वस्तुने
जवाले ? इतिप्रश्न. हं० हा वच्छ श्र उद्योत करे . का कया नं हे नगवान ! अ० अचित्त पण पोण पुद्गल जा प्रकाश करें जाण्यावत् प० नजवाले ? का० हे कालोदाइ ! कु० कोप्यो अ जे अणगार, ते संबंधिं ते तेजलेश्या नि नीकलोथ को (तपस्वी अणगारना शरीरथी नीकलीथको.) तेजुलेश्या जवालारुप पु० दुरगामनी तो दु० वेगली निपमे, जश्ने बोले, दारु पुंजवत् दे देशने विषे जाय दे० देशमा जश्ने पमे जे जे जे स्थानकने विषे, दुर देशने विषे निकट प्रदेशमा पमै ता त्यां त्यां श्र0 श्रचित्त पो० पुद्गल ना प्रकाश करे जा यावत् १० नजवालो करे. ए० ए का हे कालोदाइ ! ते ते १० अंचित पोल पुद्गल पण ना प्रकाश करे.
जावार्थः हे देवानुप्रीय!श्हांतो वेश्या शब्दे श्री वीतरागदेवे - चित्त पुद्गल कह्या . ए तमे सूत्र वांचीने जाणतां बता जुर बोलीने, मतना लीधे लोकोने बेहेकावीने अनंत संसार केम वधारो गे. तेबारे तेरापंथी कहे के “ लेश्याना श्रचित्त पुद्गल , पण जेम कपहुं, कांटो प्रमुख अचित्त पुद्गल फेंकवाथो वायुकायनी हिंसा थाय, तेम जगवते शीतललेश्या फेंकी तेथी वायुकायनी हिंसा थयार्नु पाप लाग्यु. तेनो उत्तर. हे देवानुप्रीय ! शीतललेश्याना पुद्गलतो शुक्षम ले तेथी वायुकायनी हिंसा थाय नहि. जो सूत्रमा कयुं होय तो काढी बतावो. वली शी. तलोश्याना पुद्गलथी हिंसा थ मानो तो मनवचनना जोग, स्वासोस्वास, ए पण पुद्गल जे. साधुजीने मनना पुद्गल घणी दुर जाय अने वचनजोग (जाषा) ना पुद्गल घणी दुर जाथ, बीजाना कानीमा जाय: ए तमारे खेखेतो कोइ पण साधुमां साधपएं नथी. एक तो
