________________
(३२)
+ सिद्धान्तसार कव्यता ? प्रश्नोत्तर. ज. ज्यां तेने विषे प० परायो सिद्धान्त श्राप वखाणे जा यावत् देखामे. जेम पांच नूत श्रात्मा इत्यादिक.
संति पंच महा नुया, इदमेगेसिं आहिया;
पुढवि आज तेजय, वायु आगास पंचमा ॥१॥ ___अर्थः-सं० ने पं० पांच म मोटा जु० जुत ३० श्रादेहिने विषे. पु० पृथ्वि श्रा० पाणी ते अग्नि वा वायु अने श्रा० श्राकाश, पं० ए पांच नूत.
एवं पंच महा नया, तत्तोए गुत्तिए आहिया; अदतेसिं विणासेणं, विणासो होइ देदिणां॥१॥
अर्थः-ए० ए पं० पांच म मोटा नू० जुत श्रा० कह्या. श्रण अथ ते तेना विण विनाशे करी वि० जीवनो विनाश थाय. ____एम अहीयां लोकायत मत वखाण्यो, तेथी से० ए. प० परसमय वक्तव्यता कहीये. अथ से केवी ते सम्प० उत्नयसमय-वक्तव्यता ? प्रश्नोत्तर. जण ज्यां स प० स्वसमय परसमय एका वखाणीये ते नन्नय समय-वक्तव्यता कहीये. ते विषे गाथा:
आगारसमा वसतावि, अरनावावि पवया,
श्म दरसिण मावन्ना, सब दुःरकवि मुच्चइ ॥ व्याख्याः-श्रा० घरमां वसताथका गृहस्थ अथवा अ० अरण्य. मां वसता तापसादिक अथवा प० प्रचार्जित शाक्यादिक, ए श्रमारो मत श्रा अंगीकार कर्याथी स० सर्व दुःखथी मुंकाय. एम जीवनी शंख्या. दिक परुपे, त्यारे तेने परसमय-वक्तव्यता कहीये; अने ज्यारे एम न वखाणे त्यारे तेने स्वसमय-वक्तव्यता कहीये. तेटला माटे तेने स्वसमय-परसमय-वक्तव्यता कहीये. इ० ए वक्तव्यताने फरी वीचार बे. इं०
