________________
( १२६) शतपदी भाषांतर.
पग प्रमार्जी प्रमार्जीने दाखल थq. नहि प्रमानें तो बार .. वर्षनुं मायश्चित्त आवे. (९) रज्जासाध्वीना अधिकारे केवळिमहाराजे रजाने कड्यु के
तमे बीजी साध्वीओ आगल बोल्या जे मासुकपाणीथी मारूं शरीर बगडयुं तेथी हवे एवं कोई प्रायश्चित्त नथी जे तमा
री शुद्धि करे.. (१०) जे स्त्री मनथी पण शीळ खंडे ते सातवार साते नरके जाय. (११) कोइ माणस आ भवमा उपसंयमतप करी शकतो नहि होय - छतां मुमतिए जवा इच्छतो होय, तो ते जो रजोहरणनी 'एक दसी पण धारी राखे तो हे गौतम मारी बुद्धिए सि
द्विक्षेत्रनी ऊपरली मांडवीमा उत्पन्न थाय. . (१२) उपानह सहित चाले तो फरी उपस्थापना लायक थाय.
(१३) सोल दोष रहित छतां सावध वचन बोले तो उपस्थापना .. लायक थाय, (१४) सहसात्कारे पण जो रजोहरण खंधपर नाखे तो उपस्थाप
ना लायक थाय. (१५) स्त्रीना अंगोपांगने हाथवडे, पगवडे, दंडवडे; हाथमां धरेल
दर्भनी अणीवडे, के पगथी ऊडावेल रजवडे पण जे संघहो
करे ते पारांचित प्रायश्चित्त पामे. (१६) चैत्यवांचा वगर सूतां, तथा गुरुना पासे उपधि, देह, त.
था अशनादिकने सागारि पचखाण करी बोसराव्या वगर सूतां, तथा कानना विवरमां कपास पूर्या वगर सूतां उप
स्थापना प्रायश्चित्त आवे. (१७) वातना प्रस्तावमां वात चाली छे के तेणे पूर्वला भवमा सा
धुपणामां वचनदंड प्ररुप्यु हतुं तेथी ते कारणे आ भवे तेणे
