________________
( ९६ ) शतपदी भाषांतर.
अर्थनो बीजो कोइ शीखावनार न होय तो पोतानी वसतिमांज रहीने आचार्ये साधुसाध्वी ए बन्नेने शीखाव. आवे
प्रसंगे नीचे मुजब मंडळीनी यतना करवी. (४) मंडळीनी यतना ते ए के एक तरफ साधुओनी मंडळी क
राववी अने एक तरफ साध्वीओनी मंडळी कराववी अने वच्चे सादरीनो के चिलिमिणी एटले कपडानो पडदो रखावी एक बीजाने जोइ शके नहि तेम करवं. अने आचार्ये पडदाने छेडे बेशवू के जेथी वे वर्गने जोइ शकाय. एम कर्याथी लोकमां पण प्रत्यय थाय के आ शुद्धशीळवंत छे तेमज वांदवा आवनाराओ पण तेवी रीते बेठेला जोइ विश्वास पामे, __ आ रीतनी मंडळीमां जे साधुओ साध्वीनी नजर साथे नजर बांधनारा होय तेमने तथा जे पूर्वे भर्तार के व्यभिचारी होय तेवाने तथा जे अल्पधीरजवंत होय तेवा साधुओने मंडलीमां नहि बेशाडतां बीजा पासेथी भणावत्रा, अथवा राते तेमने पूछयूँ कर.. _ वळी उत्सर्गे साध्वीओए ऊभा रहीने भण. पण जो शरीर दुर्बळ होय अथवा बहुकाळ ऊभा रह्याथी थाक लाग्यो होय तो वेशीने भण. तेमज ऊंचे सादे घोखवू नहि, तथा ऊपरनी साडी पग सूधी लांबी अने सादी राखवी, तथा एक बीजानुं मुख नहि जोतां नीचुं पुरन राखी शीखवू, तेमज हाथनी अंजलि पण कपडाथी ढांकीने करवी. __ आ विधि सांचव्या शिवाय जे साधु आर्याने भणावे तेने अनाचारी जाणवो. ए रीते व्यवहारसूत्रना सातमा उद्देशानी चूणिमा लखेल छे.
