________________
મૂલમ–
અહદુખિયાઈ તહ ભક્રિયાઈ જહ ચિતિયાઈ ડિંભાઈ ! તહ વંપિન અપા, વિચિતિઓ જીવ!કિંભણિમે? સંસકૃત છાયાઅથ દુખિતાસ્તથા બુભુક્ષિતા યથા ચિન્તિતા ડિમ્મા ! તથા તેમપિ, વિચિત્તિને જીવ! કિં ભણામઃ? ૨૯
રે જીવ! તે મૂઢ બનીને નિરન્તર એવું ચિન્તવ્યું કે, આ મારા બાળકે દુઃખીયા છે, ભૂખ્યા છે, રોગી છે, વસ્ત્રાદિથી રહિત છે પરતું રે આત્મન ! તારું શું થશે? એવી અલ્પ પણ ચિન્તા તે કદાપિ કરી નથી. રે જીવ! તને વિશેષ શું કહીયે? | ૨૯ | મૂલમ –
ખણભંગુર સરીરં, છ અન્નો અ સાસય સરુ ! કમ્યવસા સંબંધે, નિબંધે ઈન્થ કે તુજઝ છે ૩૦ | સંસ્કૃત છાયા–
ક્ષણભંગુરં શરીર, જીડન્યશ્ચ શાશ્વત સ્વરૂપ છે કર્મવશાત્ સમ્બન્ધો, નિબંધેડત્ર કસ્તવ? ૩૦ છે રે જીવ! આ શરીર ક્ષણભંગુર–ક્ષણવિનાશી અર્થાત્ આશાશ્વત્ છે. ત્યારે આત્મા શાશ્વત સ્વરૂપે છે કર્મવશે શરીર સાથે તારે સમ્બન્ધ થયેલ છે તે પછી વિપરીત સ્વભાવવાળા આ શરીરમાં તારી આશક્તિ કેમ? અર્થાત્ તારે અશક્તિ ન જ કરવી જોઈએ “સુષુ” કિં બહુના ” ૩૦ | મૂલસઃ– કહ આયં કહ ચલિય, સુમંપિ કહ આગઓ કહું ગમિહી? અન્નન્નપિ ન થાણુઈ જીવ! કુટુંબ કઓ તુઝ? ૩૧