________________
પછી આત્માને ઉધન કરવું, કે હે આત્મન્ ! તું કેવા અનન્ત પુણ્યશાળી કે તારા જેવા અધમાધમ મહાપામર પાપાત્માને અનન્તાનન્ત પરમતારક દેવાધિદેવ શ્રી સીમન્ધર સ્વામિજી પરમાત્માની અનન્ત મહાકરુણામય પરમહિમશીલા સ્વરૂપ સાક્ષત્ નિશ્રા મળી તેમાં પણ અનન્ત તારકશ્રીના પરમ પવિત્ર પાદારવિન્દમાં મસ્તક સ્થાપન કરવાના પરમ સુયેાગ પ્રાપ્ત થયા. એવી માનસિક ભાવનાએ કલ્પના કરી પુન: ત્રણવાર “નમેા જિણાણુ” કરી માનસિક ભાવનાથી દેવાધિદેવને ત્રણ પ્રદક્ષિણા દઈને પરમ વિનમ્રાતિવિનમ્રભાવે નિગ્ન લિખિત અભ્યર્થના કરવી.
હું સીમન્ધરસ્વામિમ્ મહાપ્રભુ ! આપ જેવા અનન્ત મહાતારક સાક્ષાત્ વિચરી રહ્યાં હૈ।વા છતાં મારા જેવા અધમાધમ નિપુણ્યક મહાપામર પાપાત્મા આપના અનન્ત મહુાતારક દનના લાભથી વંચિત રહે છે. આપના વિરહનાં અન્તસ્તાપથી નિરન્તર શેકાઈ રહ્યો છું. મહાવ્યથિત છું. નિરાધાર છું.
હે નાથ ! એક સમય એવા હતા, વિનય, વિવેક, વિશુદ્ધ વિચાર, સંયમ, સદાચાર, પરનાર સહેાદ, પાપકાર, ગુણાનુરાગ, દયા, દાન, ન્યાય, નીતિ, ઔદા, ઔચિત્ય, દાક્ષિણ્ય, પાપભીરુતા, સહિષ્ણુતા, ઋજુતા, મૃદુતા, લઘુતા, નમ્રતા, આદિ પાયાના જન્મજાત ગુણેાથી માનવજીવન લેાલ સભર હતું”. “ તાણાવાણા ક્ષીરનીર દુગ્ધ શર્કરા ” ‘‘પુષ્પ સુવાસ” કે તુષાર ધવલની જેમ ઓતપ્રેાત હતુ. આજે એ આદશ ગુણાના નિરન્તર હાસ થતા જાય છે. શત સહસ્રધા વિનિપાત થતા જાય છે. એ ગુણા મૃતપ્રાયઃ બન્યા એમ કહું તે પણ અતિશયાક્તિ કે અસત્યે ક્તિતા ન જ
,, 66
77 66
