________________
અપાયુષ્યના કારણે મુનિ ઉપશમશ્રેણિએ કાળધર્મ પામીને અસ`ખ્ય કાટાકેાટી વ પ્રમાણુ એક પક્લ્યાપમ એવા ત્રણસે ત્રીશ કાડાકેાડી પલ્યેાપમ પ્રમાણ અતિ સુદીર્ઘ આયુઃસ્થિતિએ સર્વોથ સિદ્ધ વિમાનમાં લવસપ્તમ” દેવપણે જે શય્યામાં ઉત્પન્ન થાય છે, ત્યાંથી પ્રણામાંશુમાને માત્ર ૧૦૧૨ યાજન જેટલા અત્યલ્પાન્તરે એટલે અસંખ્યાતમે ભાગે સિદ્ધ પરમાત્મા હેવા છતાં સિદ્ધશિલા ઉપર પહોંચવા સમથ નથી. ત્યારે મનુષ્યભવમાં આત્મા પૂર્ણ પરાકાષ્ઠાએ જિનાજ્ઞાને સતામુખી પરમ આરાધક બને, તેા સાતલવ જેટલા અત્ય૫ાયુઃ કાળમાં આત્મા પરમાત્મા” બની શકે છે. એથી ફલિત એ થયું, કે આત્મા અનન્ત મહાશક્તિને આવિષ્કાર મનુષ્યભવમાં જ કરી શકે છે.
હું આત્મન્ ! ચિન્તામણિરત્ન જેવી મનુષ્યભવની અમૂલ્ય આયુઃક્ષણા તને અનાયાસે મળી છે. તે એકએક ક્ષણને જિજ્ઞાસાની શ્રેષ્ઠતમ આરાધના કરીને સફળ બનાવ! અપ્રમત્તભાવે રત્નત્રયીની આરાધનામાં પરમ ઉપયાગશીલ ખન! તારી અનન્ત ઋદ્ધિ-સિદ્ધિના આવિષ્કારના એજ એક પરમ રામખાણુ ઉપાય છે.
પછી ઈશાન ખૂણા સન્યુખ બનીને અદ્ધાંજલિ નતમસ્તકે નિમિલિત નેત્રે અનાન્તાન્ત પરમતારક દેવાધિદેવ “નમે જિણાણું ” કહી, નિસ્ર લિખિત સ્તુતિએ પરમાત્માની સ્તવના કરવી.
જગજન્તુ-નિસ્તારણે યાન પાત્ર,
સમારામ -વિશ્રામ-સ’લીનચિત્તમ્ ।
નતાનેકનાકેન્દ્ર-પાદારવિન્દ,
તુવે સ્મામિ સીમન્ધર દેવદેવમ્ ।। ૧ ।।
