________________
( ७४ )
ग्रंथनी वृत्तिमां श्री अजयदेवसूरिजी कहे बेके, बाल्यावस्थामां क्रीडा पधान गरूप होवाथी बुद्धि गौणपणाने पामे अने तेज बुद्धि यौवनावस्थामां प्रौढ पराक्रमपणाथी मुख्यपणाने पामे बे. तेजप्रमाणे तपना प्राधान्यपणाथी चारित्रधारी मुनियोने श्रा जक्ति प्रधानरूप थाय बे. ५१
हवे सूत्रनीतिपूर्वक हिंसानी शंका करी उद्वेगनो देखावकरी कहे बे. अर्थं काममपेक्ष्य धर्ममथवा निघ्नंति ये प्राणिनः, प्रश्नव्याकरणे हि मंदमतयस्ते दर्शितास्तत्कथं, पुष्पांजोदना दिजीववधतो निष्पाद्यमानां जनैः पूजां धर्मतया प्रसह्य वदतां जिह्वाननः कंपतां ॥ ५२ ॥
अर्थ- जे प्राणी अर्थ, काम ने धर्मनी अपेक्षा करी प्राणीनी हिंसा करे बे, तेर्जने श्री प्रश्नव्याकरण सूत्रमां मंद बुद्धिवाला दर्शाव्या . तेथी तत्वने नहीं जाणनारा लोकोए पुष्प, जल ने नि विगेरेना जीवोनो वध करी, करेली पूजाने बलात्कारे धर्म कहेतां श्रमारी जिव्हा केम न कंपे ? अर्थात कंपेज.
विशेषार्थ - धर्मवंत पुरुषोनी जिव्हा मृषावाद बोलतां बहुज कंपेबे तेथी हे मूर्तिपूजको ! जे पूजामां प्राणीवध थायबे, तेने धर्म केम कही शकाय ? ५२
पूर्वपनो उत्तर आपतां वैद्यस्वरूप धारण करी तेनुं श्रषध बतावे .
जोः पापा जवतां जविष्यति जगद्वैद्योक्तिशंकाभृतां, किं मिथ्यात्व मरुत्प्रकंपवशतः सर्वांगकंपोपि न ।