________________
(७२) विषे धमेनो उपचार थाय एवा अभिप्रायश्री ज्ञान अने ज्ञानी तरीके मुनिने अधिकारी मानीए तो बीजा पदे पुनरुक्तिपणानी बुद्धि दोषने माटे थाय. अर्थात् ते स्थले बाल विगेरे पदोथी मुनिने ग्रहण करवामां आवेल , तेथी चैत्य शब्दना अर्थमां पुनरूक्ति थाय. या प्रमाणे पूर्वे कहेला प्रकारथी चैत्य शब्दना निर्देशमां योजेला सेंकडो गुणोने उलवी पातकी थई, मिथ्यानिशंकी बनी, जय पामी, आगल पाउल दग्ध श्रयेली दिशामां , नासवाने समर्थ थतो नथी. ४ए __ हवे वैयावच्चविषे निश्चित अर्थनी सिद्धि न थवाथी शंका करतां तेनुं निराकरण करे. वैयावृत्त्यमथैवमापततिवस्तुर्ये गुणस्थानके, यस्माद् नक्तिरजंगुरा जगवतां तत्रापि पूजाविधौ। सत्यं दर्शनलक्षणेत्र विदितेऽनंतानुबंधिव्यया, नोहानि त्वयि निर्मलांधियमिव प्रेदामहे कामपि५० __अर्थः-जो एवी रीते पूर्व कहेला वैयावच्चनो अर्थ नक्ति लइए तो तमारा चोथा गुणस्थानमां ते आवी पडशे, कारण के त्यांपण अर्हत प्रनुनी पूजा विधिमां अनंग नक्ति रहेली .आ चोद्यु गुणस्थानक जेनेविष वैयावच्च, समकितनुं लक्षाणरूप , ते अनंतानुबंधिकषायना क्य, दयोपशथी जे एम जाणी अमे तारामां निर्मल बुधिनी हानि शिवाय बीजी कांपण हानिने जोता नथी. ५० विशेषार्थ-अविरति सम्यग्दृष्टि प्राणीने अनंतानुबंधिकषा