________________
(५७) वाहिन्युत्तरणोद्यतो मुनिरिव अव्यापदं निस्तरन् , वैषम्यं कि मिहेति हेतुविकलः शून्यं परः पश्यतु॥३५॥ __ अर्थ-जेम मुनि व्यापत्तिने नेदवाने नदी ऊतरवा 7द्यमवंत श्राय, तोपण सुषित थता नथी, तेम नावापत्तिने नेदवाने जिनालयमां लगवंतनी पूजा करवाने उद्यमवंत श्रयेलो सम्यगू दृष्टि प्राणी दूषित गणातो नथी. अहिं बनेमां शुं विषम पणुं ? ते बाबत प्रत्युत्तर आपवाने असमर्थ एवो प्रतिमानो शत्रु धर्मति दिग्मूढ थ रहो. ३५
विशेषार्थ-लगवंतना विरहथी सर्व ठेकाणे नावापत्तिने नेदवाने ते जगवंतना मंदिरमां लगवंतनी प्रतिमाने पूजा करतो एवो सम्यगू दृष्टि प्राणी दोषवान न पाय. दृष्टांत के जेम विहारने अनुचित एवी प्रव्यापत्तिने दूर करवा श्चता एवा मुनि नदी उतरवानो उद्यम करवाश्री दूषित न थाय तेम, ते प्राणी दूषित अतो नथी. आ बंनेमां शुं विषमपणुंने ? अल्प व्यय अने बहुलालमां ते ते अधिकारीने योग्य एवा आज्ञाना योगनुं तुल्यपणुं बे. अर्थात् जेमां बहुलाल अने व्यय अस्प होय ते आचरवानी आज्ञा . आ हेतु जाणवामां विकल अने प्रत्युत्तर आपवाने असमर्थ एवो ढुंपकमति प्रतिमानो शत्रु केवल शून्यतानुं अवलोकन करो ३५ __ हवे विषमपणामांहेतुनी श्राशंका बतावतां तेनुं निराकरण करे. नो नातरणे मुनेनियमताद्वैषम्य मिष्टं यतः, पुष्टालंबनकं न तन्नियमितं किं तु श्रुते रागजं ।