________________
( ३ )
या
तेथ तेमां जे व्युत्पन्न थयेला बे, तेमने अहिं कोई जातनो व्यामोह नथी. एवीरीते श्रीजगवान् वीरप्रनु प्रवृत्तियोगी प्रत्ये चारित्र व्रत स्फुटते कहे. " एवं देवाणुपियागंतव्व " इत्या दिवाक्य वायोगी प्रत्ये योग्य छानो अनुग्रह करी व्रत कहे. " हासु देवाणुप्पियामा पडिबंध करेत्ति " प्रमाणे लाने अनुकूल एवी जाषाथी कहे. अहिं मूलमां वा शब्द व्यवस्था अर्थमां बे. एवीरीते श्री जगवंतनी वाणीनी रचनानो क्रम विचित्र प्रकारनो बे. तेथी तेमनुं मौन पण विनीत ने अनि पुरुष प्रत्येवानी अनुकूलता प्रगट करनारुं बे. बुद्धिमानू पुरुषोनी प्रवृत्ति तात्पर्य अनुसरीनेज होय, तेथी जगवंते पोताना व्यवहारने अनुसरी मौन कयुं, पण परिणामी बुद्धिवडे पोताना कृत्यने साध्य एवा इष्टना साधनादिकने अनुसरी सूर्यादेवे नृत्य करवानो आरंभ कर्यो हतो, इत्यादि. विशेष विवेचन श्री राजप्रश्नीय वृत्तिमांथी जाणी लेवुं. २०
एक अधिकारमां सरखा लाज छाने हानि होवाथी क्तिकार्यमा प्रजुने मौन राखवं योग्य बे, एवा लुंपकना मतनो निषेध करेने.
दानादाविव जक्तिकर्मणि विनुदोंषान्निषेधे विधौ, मौनी स्यादिति गीर्मृषैव कुधियां दुष्टे निषेधः स्थितेः । अन्यत्र प्रतिबंधतोऽननिमतत्यागानुपस्थापनात्, प्रज्ञाप्ये विनयान्विते विफलता द्वेषोदयासंजवात् २१ अर्थ- जे श्रावको दान पे तेमां विधि, निषेध ( हा, ना )
