________________
(२५) जैनी मूर्तिमतो न योत्र जिनवजानाति जानातु कस्तं मयं बत शृंगपुलरहितं स्पष्टं पशु पंडितः ॥५॥
अर्थ-प्रज्ञप्ति सूत्रनेविषे श्रीजगवंते अर्हत्प्रतिमा अने मुनियोनी निश्राना हेतुथी असुरकुमारराज चमरेजने शक्रंजना
आसननी पृथ्वीसुधी उडवानी शक्ति निश्चयपणे कहेली. तेम बतां पण जे कुमति आ जिनशासनमां जिनप्रतिमाने श्री जिनेश्वरसमान न जाणे तेवा पुरुषने कयो पंडित, मनुष्य जाणे अर्थात् कोइ न जाणे. तेने तो शींगमा अने पुरडावगरनो सादात् पशु जाणे. ए
विशेषार्थ-तीर्थकरो, तेमनी प्रतिमा अने परमसौम्यताने जजनारा मुनिचंयोनी निश्राना हेतुथी, लगवान ज्ञातनंदने असुरकुमारोना इंक चमरेंजनी उडवानी शक्ति शक्रना आसननी पृथ्वीसुधी निश्चयपणे कहेली अने तेमाटे अर्हतने अनगार शब्दनी मध्ये चैत्यशब्दनो पाठ , उतां जे कुमति आ जिनशासनमां जिनप्रतिमाने जिनेश्वरतुल्य न जाणे तेने कयो मोदानिलाषी बुद्धिवंत विद्वान्, मनुष्य जाणे. कोइ पण जाणे नहीं. तात्पर्य ए के बुद्धिवान् पुरुषे तेने मनुष्यकोटीमां गणवो योग्य नथी, परंतु तेना अति अज्ञान अने अविवेकपणाथी शींगडा अने पुंउडावगरनो तेने प्रत्यक्ष पशु जाणवो. अर्थात् बे वस्तुना अनाव जेटलोज तेनामां अने पशुमां फेर. ( अहिं व्यतिरेक अलंकार गर्जित आदेप अलंकार छे, जे उपमानश्री बी. जानी अधिकता आवे त्यां ते अलंकार थाय एम काव्यप्रकाश
