________________
વિશદા સહિત–àાક ૨૦ વિરતિતિ
,
[ ૧૦૧ ] થયા પણ શિવકુમારે ભાજન ન કર્યું. માતપિતાએ 'ખૂબ ખૂબ કાલાવાલા કર્યાં પણ જરી પણુ રીસ વગર શિવકુમારે કહ્યું કે ‘મને ખાનપાનમાં રુચિ નથી. ' સાંભળીને માતપિતા ઉદ્ભવિગ્ન ને ચિન્તિત થઈ ગયા. ખસ અહિંયા જ વિરતિ ને રતિનું યુદ્ધ જામે છે. એક બાજુ અપાર મમતા ને અગાધ વાત્સલ્ય વરસાવતા માતપિતા, પેાતાને માટે પ્રાણ પાથરવા તૈયાર, રૂપમાં રતિને પણ શરમાવે એવી સ્ત્રી, સંસારના કેટલાએ આત્મા જે સુખ વૈભવ મેળવવા માટે ઘાર તપ આચરે અને ભલભલાને પણ જૈ સુખ સમૃદ્ધિ જોઇને નિયાણું કરવાનું મન થઇ જાય એવા રાજ વૈભવ. તા બીજી બાજુ સાગરદત્ત મુનિની દેશના અને વિરતિ સ્વીકારવાની અદમ્ય ભાવના. કેટલી ધીરજ ને મક્કમતા રાખવી પડે. આવા વિરતિ ને રતિના યુદ્ધો જ્યારે સંસારમાં જાગે છે ત્યારે વિજયશ્રી તા વિરતિને જ વરે છે. અન્તમાં વિરતિ જ જીતે છે. કોઈપણ હિસાબે શિવકુમાર ભાજન લેતા નથી ત્યારે પદ્મરથ રાજાએ દૃઢપ નામના શ્રેષ્ઠિપુત્રને નગરમાંથી એલાવ્યા અને કહ્યું કે “ મારા પુત્ર ભેાજન કરતા નથી તમે કાઇપણ રીતે તેને ભાજન કરાવે તે અમારી ઉપર માટે ઉપકાર થશે.” દૃઢમે તે વાત સ્વીકારી. ચકારને વિચક્ષણ એવેા દૃઢધર્મા શિવકુમારની પાસે ગયા. નિસ્ટિહિ કહીને એરડામાં પ્રવેશ કર્યાં. ત્યાર પછી ઇરિયાવહી કરી ભૂમિને ઉત્તરીય વસવર્ડ પ્રમાને શિવકુમારને દ્વાદશાવતુ વન્દન કર્યું. મારી પર કૃપા કરી એમ મેટેથી એલીને તેની પાસે બેઠા. શિવકુમારે કહ્યું કે “ આ પ્રકારના વિનય તે સાગર
:
