________________
ગટ કષ્ટમય ગણુય. એવું જીન છે જેમાં રહેલ રોડ, પશુ પંખો પણ આવે છે તો તેના જીવનને ઉત્તમ શી રીતે ગણાય !
તેના જવાબમાં ખરેખર ! અમે પણ તેમ જ કહેશે કે – અનિચ્છાએ આવાં કષ્ટો લાદવામાં આવતાં હોય છે તેવું જીવન ઉત્તમ ન જ ગણ ય. પણ પરિણામે કાયદાનું અનુમાન કરવા પૂર્વક પિતાની છત્રછાપૂર્વક જ સ્વીકારેલાં તે કશે દુઃખરૂપ નથી થતાં પણ અનેક ગણું આનંદરૂપ લાગે છે. દવા લેવી કે ઓપરેશન કરાવવું તે કષ્ટ હોવા છતાં ભવિષ્યના સુખને કારણે આનંદથી કરાવાય છે તેમ અહીં ભંવષ્યનું શાશ્વત સુખ મેળવવા માટે સહન કરેલું કષ્ટ કાપ ન જ લાગે માટે જ્યાં કષ્ટ હોય ત્યાં જીવન નીરસ હોય તેવું એકાન્ત માનવું જરાય વ્યાજબી નથી.
વળી આ સાધ્વી જીવન બીજા પણ અનેક પ્રકારનાં આનંદ અને રસથી ભરપૂર છે. જેટલો વિદ્યાર્થીઓનાં રસોત્પાદક વિદ્યાભ્યા
માં કલાકારને કલામાં ને વેપારીને વેપારમાં આનંદ આવે છે કે જે આંનદમાં ખાવાનું પણ ભૂલી જાય છે એટલે દુઃખ પણ સુખરૂપ બને છે તેમ આ જીવનમાં નવીન નવીન જ્ઞાનામૃત અને ઉપદેશપતના પાનમાં અને બીજને તે માર્ગે દોરવામાં બીજાં કષ્ટો લજ્યમાં આવતાં નથી. તેમજ ધાનિક ઉત્સવો, તીર્થયાત્રાઓ અને ગામેગામ નિરવાથે ફરતાં મળતા નવીન નવીન અનુભવોમાં આ કષ્ટપૂર્ણ જીવન પણ આનદ અને રસપૂર્ણ બની સ્વપર લાણુકર બને છે.
આ રીતે આપણાં ચરિત્રનાવિક ગુણ થીજી મહારાજ પિતાનું સુદઢ જીવન ગુરૂમહાજની અપૂ. ભક્તિ અને છાયામાં ખીલવી ગુરૂમહારાજની સાથે નવી નવીન અનુભવ અને જ્ઞાન મેળવવા લાગ્યાં. પણ તે બધા ગુણોમાં તેમણે ગુરૂભક્તિ અને વૈયાવચ્ચ ગુણ પૂબ કેળવ્યો તેના એક નમૂના તરીકે ખ્યાલ આપવામાં આવે છે કે
“આ જે આજ્ઞામાં ધમ એક વખત તેઓશ્રી ખંભાતમાં મહારાજની સાથે હતાં
