________________
આલેખવી? કરે કુમારપાળ અધ્યયન વીશે પ્રકાશનું હરહંમેશ. આ છે તત્વજ્ઞાનને દરિયે, મહાશાસનની જીવંત ત. અષ્ટપ્રાતિહાર્યનું સાદશવર્ણન–વીતરાગતાની સ્વયંભૂ ઓળખ. લકત્તર દેહની લાલિમા. અતિશયોનું દૂબહુ ચિત્ર. પ્રકૃતિની પારમાર્થિક વ્યાખ્યા. વીતરાગતા અને ઉત્કૃષ્ટ આઢયતાને અલૌકિક સંગ.ચમત્કૃતિના ચમકારા. સુદેવ-કુદેવને ચિતાર. સૃષ્ટિસર્જનતાને સ્પષ્ટ પરિહાર. નિત્યાનિત્યની ફિલસફી. સ્યાદ્વાદની શુદ્ધપ્રરૂપણ, અનેકાંતવાદની અસ્મિતા. ઉત્પાદવ્યય-ધ્રુવાત્મક તત્ત્વત્રયી.
મારે તે સતયુગ કરતાં કલિયુગ વડે
મ મુજને જ્યાં શ્રી વીતરાગ બડે. સ્વામી સેવક ભાવની અદૃશ્યતા. નારક જીવો માટે પણ સ્વામી સુખકારણ. વિરોધી તમાં સમન્વય અને સાદશતાએમાં રહેલી નાથની નરી ઉપકારતા. તેના મૂળ કારણરૂપ સ્વામીને સ્વરૂપ વિરાગ. નિષ્કારણ વાત્સલ્ય મૂતિ. મન -વચન-કાયાના યુગની સંહતિમાં રહેલી સ્વાભાવિક્તા. ધ્યાતા-દય-ધ્યાનની એકાત્મક ત્રિમૂર્તિ. મહાશાસન અને શાસનાભાસની તુલા. અમૃત અને ઝેરની ખુલ્લી ઉપમા. પ્રભુગુણગ્રામ લસ્પટતામાં જ મુક્તિની રમણીયતા. તેમાંથી પ્રગટતી સ્વરૂપસમતા અને અલૌકિક સમાધિ. દુષ્કૃતનિન્દા સુકૃત અનમેદના. સિદ્ધો-મુનિઓઅને શાસનને સમર્પિતતા. ક્ષમાપના અને વિશ્વમૈત્રીભાવ, એકત્વ ભાવના અને અરિહંતનું શરણુ, નાથના નાથને કઠોર શબ્દોમાં વિજ્ઞપ્તિ.
