________________
આંશિક અક આલેખવા માટે ક્ષયોપશમ નથી-કલમ એ સ્તવની સ્તવના કરવા શક્તિમાન નથી. આત્મા પરની કર્મોની કાલિમા દૂર કરી, શુકલધ્યાનની શ્રેણિએ ચઢાવનાર એ અભુત કાવ્યના શબ્દશદમાં, વીતરાગવાણીને, દ્વાદશાંગીને, અર્ક ભર્યો છે. એની ઉપમાઓ અનુપમ છે. એને ભાવ સંસાર ભાવને વિદારી મેક્ષ ભાવને પેદા કરનાર છે. દૂબહુ ચિત્ર આલેખન છે એ હૈયા ભાવનું. પરિણત આત્માની શુદ્ધ-વિશુદ્ધ ભાવનાનું.
આત્મા ધર્મના શુદ્ધ સ્વરૂપને આત્મસાત કરે. હૈયાની કેરે આલેખી લે. વીતરાગની વીતરાગતાને પામી જાય. આત્મપ્રદેશે–પ્રદેશે મુક્તિને રણકાર જાગે, ત્યારે કેવા કેવા ભાવમાં, કેટલા ઉચ્ચકક્ષાના અધ્યવસાયમાં રમતો રહે છે. એને આ છે નાજુક નમણે ભાવોત્પાદક નમુને અને... અને ૨૧મી ગાથામાં પ્રરૂપણું–ઉપગ કેટલે ઉંચી કેટિને! વિધિ–અપવાદને કે સુંદર ખ્યાલ !
આ મહાભાગની કૃતિ દ્વારા સ્તુતિ-સ્તવના કરી કલિકાલ સર્વજ્ઞ–શ્રીહેમચંદ્રસૂરીશ્વરજીએ શ્રી સિદ્ધાચળ તીર્થ પર, દાદાના દરબારમાં, શ્રી કુમારપાળ મહારાજની હાજરીમાં.
એજ મહામહાશાસન-પ્રભાવક આરાધ્યપાદ શ્રીમદ્ હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજાની અપૂર્વકૃતિ–૫. “શ્રી વીતરાગ સ્તોત્રમ્ ” પ્રકાશ-ર૦. લેક ૧૮૮, એની તે શી પ્રશસ્તિ
