________________
૪૫
( भित्त्वा तमो दीपो देव ! पदार्थान् जनस्य प्रकटयति । तव पुनर्विपरीतमिदं जगदेकदीपस्य निष्पन्नम् ॥ )
હે દેવ ! (અન્ય) દીપક અંધકારને ભેદીને મનુષ્યને (ઘટાદિક) પદાર્થો પ્રકટ કરે છે, પરન્તુ જગતના અદ્વિતીય દ્વીપકરૂપ આપનું આ (દીપક કાય) તે વિપરીત છે. (કેમકે આપ તે પ્રથમ ઉપદેશરૂપ કિરણદ્વારા ભવ્ય જીવાને જીવાજીવાદિક પદાર્થના ખાધ કરાવા છે અને ત્યાર પછી એ પ્રમાણે તેમને યથાર્થ જ્ઞાન કરાવી તેમના અજ્ઞાનરૂપ અંધકારને અંત આણા છે.) (૩૭) मिच्छत्तविसपमुत्ता, सचेयण । जिण ! न हुंति किं जीवा ? : कणम्मि कमइ जइ कत्तिअं पि तुह वयणमन्तस्स ॥ (मिथ्यात्वविषप्रसुप्ताः सचेतना जिन ! न भवन्ति किं जीवाः कर्णयोः क्रामति यदि कियदपि तव वचनमन्त्रस्य ) ॥
જો મિથ્યાત્વરૂપ વિષથી મૂતિ થયેલા જીવેાના કણ માં હૈ વીતરાગ ! આપના વચનરૂપમંત્રના કઈક અંશ પણ પ્રવેશ કરે, તેા (તેવા) જીવા (પણ રાહિય ચાર તથા ચિલાતી પુત્રની જેમ) શુ સચેતન નથી થતા ? (૩૮)
'
आयन्निआ खणर्द्ध, पि पई थिरं ते करंति अणुरायं । પસમયા તત્ત્વિ મળે, તુસમયન્ત્રણ ન હરતિ રૂા.
