________________
॥४॥
राजा.-कथं नवति मम एष धर्मों महर्षिसको यतो मया न कृतो नापि कारित इति ? रोहकः.-यथा तवतनकस्त्वत्संबंधी पुनर्धर्मः तस्यैव विपक्षभूपतेरभून्मया वितीर्णः सन्निति.
जीवण दाणे पेसण-तदणबुग्गहगहाण, तेसिं तु; अथुत्तग्गहगोग्गहनिमित्त तित्यं तो धामी. ७७
टीका-ततः सुप्रसन्नमानसेन जितशत्रुणा रोहकाय जीवनदाने परिपूर्णनिर्वाहस्थान वितरणे कृते सति प्रेसणत्ति प्रेषणं कृतं रोहकस्यैव, किमर्थमित्याह.-तयन्नबुग्गहगहाणत्ति व्युग्रहे विवादे कुतोऽपि हेतोरुत्पन्ने सति ग्रहो लोकप्रसिधएव उज. यिनीविषयमध्यवर्त्तिनो छिपदचतुष्पदादेरर्थस्य येषां ते व्युद्ग्रहग्रहाः पर्वतवनादिव्यवस्थितपहिवासिनो बोका-स्तस्मान्नृपादन्येच तदन्ये ते च व्युद्ग्रहग्रहाश्च तदन्यव्युग्रहग्रहास्तेषां संग्रहनिमित्तमिति गम्यते.
राजा बोटयोः-महर्षिनो धर्म ते मारो केम थाय ? जे माटे ते में कयों के कराव्यो छे नहि. रोहो बोल्यो:जेम तारो धर्म में सामेना राजाने आप्यो एटले ते तेनो थयो तेम. २५
त्यारे जीवन आपी फरीने तेने बीजा हुदम करी धरपकम करनाराओने पकमवा माटे मोकलवामां आव्यो तेणे तेमने समजाव्यु के अपुत्रिया अने गायोने पकमतां अटकाव ते तीर्थ के एम कही त्यां धाम पामी. ७७
टीका-त्यारे जितशत्रुरानाए खुश था रोहाने पृरतो निवाह चाले तेवी जागीर आपीने तेने फरीने मोकबाव्यो,-शा माटे ते कहेडे-को कारणयी तकरार उत्पन्न यतां नजेणीनी हदमांथी विपदचतुष्पद वगेरे मालनी - ट मचावनारा पर्वत अने जंगल वगेरेमां पद्वि बांधीने रहेनार लोकने पकमवा खातर तेने मोकलाव्यो.
श्री उपदेशपद.