Page Text
________________
૨૩૬ ]
તત્ત્વતર ગિણી અનુવાદ ગ્રંથ
તે પછીથી નહિ; પરંતુ પ્રભુ શાસનની આદિથી જ શુદ્ધ ચૌદશે થતી હતી. ” એમ માનવું અને સાબિત કરી આપવું પડે તેમ છે. તમે કાઈ ઉપાયેય માની કે સાબીત કરી શકે! તેમ નથી જ.
(૧) તમારી– ઉડ્ડયના હિસાબે ચૌદશ અને ભાગવટાને હિસાબે પૂનમ છે માટે અશાડ શુ. ૧૪ નું પકખી અને પૂર્ણિમાનું પ્રતિક્રમણ ભેગું થતું હતું.' એ વાત પણ કપાલકલ્પિત છે. કારણ કે—“ આરાધનામાં તે ચેામાસીની તિથિને=પૂનમને નહિ; પરંતુ તે પૂનમની ચામાસીને એક દિવસ પાછલ લઈ જવાના તેમજ તે પ્રમાણે ત્રણ ચામાસી એકેક દિવસ પાછળ ખસેડવામાં ત્રણ પકખી પ્રતિક્રમણ ઓછાં થયાં હાવાનાં શાસ્ત્રમાં દસ્કતા પણ મેનુદ છે. તમારા શ્રી જ વિજયજીએ પણ ‘ તિથિ સાહિત્યદર્પ`ણુ' બ્રૂકના ૧૪૮મા પેજ ઉપર‘સંવત્સરી ફરવાથી પૂનમની ચાતુર્માસી પણ ફરી તે ચૌદશમાં નિયત થઈ, અને તેથી ત્રણ પકખી પડિક્કમણાં એછાં પણ થઈ ગયાં.' એમ સ્પષ્ટ જણાવ્યું છે. ”
(૬) એ મુજબ ચૌદશમાં જ્યારે તે ચામાસી જ નિયત થઈ છે અને તેને અંગે ત્રણ પડિમણાં પણ ઘટવાં છે તેથી તે આષાડી પૂનમના ક્ષય પ્રસંગે ‘ટિપ્પણાની ઉદયવાળી ચૌદશના દિવસે આરાધનામાં સૂર્યોદયથી ચૌદશ લેખાણી નથી; પરંતુ અ. શુ. ૧૫ વાળી ચામાસી જ લેખાણી છે, અને તેથી તે દિવસે ચૌદશનું પ્રતિક્રમણ થતું જ નથી અને ચામાસીનું જ પ્રતિક્રમણ થાય છે.’ એ વાત નક્કી છે. તે દિવસનું પ્રતિક્રમણ કરનારાએ પણ− આજે એ પ્રતિક્રમણ કર્યાં...' એમ તા કહેતા જ નથી અને ‘ આજે ચામાસી પ્રતિક્રમણ કર્યું' એમ તેા કહે જ છે. આ વાસ્તવિક સ્થિતિમાં તે દિવસે પકખી અને ચામાસીનું પ્રતિક્રમણ ભેગું થતું હતું' એમ કહેવું તે બેહુદુ પણ કેટલું છે ? વિચારશે।.
(ફ્) એ રીતે તમારી ‘તે અને પ્રતિક્રમણ ચામાસીના દિવસે ભેગાં થતાં હતાં' એ વાત તદ્દન નિરાધાર ઠરતી હેાવા છતાં તમે તે વાતને પ્રમાણિક તરીકે ઠસાવવા તે આરાધનાની ચામાસીના એક જ દિવસે જે- ઉદયના હિસાબે ચૌદશ અને ભાગવટાના હિસાબે પૂનમ’ એમ ટિપ્પણાની એ તિથિ ખતાવી છે, તેથી તેા તમે–“ટિપણાની તિથિ ગમે ત્યારે એડી હાય અને તે જોઈએ તેા ૪૦ કે ૫૦ ઘડીની હાય તે પણ તે આરાધનાની તિથિ ગણાતી નથી અને આરાધનાની તિથિ, તે ચામાસી કે—જે સૂર્યોદયથી જ અને ૬૦ ઘડીની ગણાય છે” તે બંનેને મિશ્ર કરીને પ્રથમના ૧૨ કલાક ચૌદશ અને તે પછીના ૧૨ કલાક પૂનમ ? એમ એ ભાગમાં મનસ્વીપણે જ વ્હેંચી નાખવાનું સાહસ જ કર્યું" ગણાય.
(૩) એ સાહસમાં પણ તમારે તે અ. શુ. ૧૫ ના ક્ષય પ્રસંગની ટિપ્પણાની અ. શુ. ૧૪ના દિવસે ચામાસીના કરાવેલા વ્રત–પચ્ચક્ખાણ પૌષધાદિકાને ચૌદશના વ્રતાદિ ગણાવવામાં મૃષાવાદી બનવું પડે તેમ છે અને તેવા મૃષાવાદી બનવું ન પડે એ સારૂ તેને જો તમે તે વ્રતાઢિ ચામાસીના લેખાવા તે તેમાં તે ટિપ્પણાંની તે (ઉદયના આઠે આરાધનાની માનવા મનાવવા
| SR No. | 022156 |
| Book Title | Tattva Tarangini Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dharmsagar |
| Publisher | Shasankantakoddharak Gyanmandir |
| Publication Year | 1963 |
| Total Pages | 318 |
| Language | Sanskrit, Gujarati |
| Classification | Book_Devnagari & Book_Gujarati |
| File Size | 35 MB |