________________
૨૭૮ ,
-
શ્રી ધર્મ રત્ન પ્રકરણ
इति तेन नूयमानोपि सर्वथोत्कर्षवर्जितः स मुनिः । तत्कालं त्रुटितायु:परमध्यानं समधिरुढः ॥ २२४ ॥
मुक्त्वा तन्मवक्रयकुटीपरीत्यागहेलयात्रैव । सवार्थवरविमाने-त्रिदशवरिष्ठ समजनिष्ट ॥ २२५ ॥ हर्षप्रकर्षकलित-रथ तस्य कलेवरस्य संनिहितैः । विबुधैर्विदधे महिमा-गंधोदककुसुमवर्षेग ॥ २२६ ॥ देवः स तत्र हस्तो-च्छ्यो निशाकरकरप्रतिमरोचिः । त्रियुतत्रिंशजलधि-स्थिति रहमिंद्रो विगतमानः ॥ २२७ ॥ सुखशय्यामधिशयितो-निःप्रतिकर्मा सदा विमललेश्यः । मुक्तस्थानांतरगतिरकृतोत्तरवैक्रियविकारः॥ २२८ ॥ आयुःसागरसंख्यैः-पक्षैः कुर्वन् सुगंधिनिःश्वसितं । वर्षसहस्बै स्तावाद्धिरेष आहारयन् मनसा ॥ २२९ ॥ .
ધૂળ માફક ઝપાટાથી મહાન રાજ્યને મૂકનાર છે. [ ૨૨૨ ] [ માટે જવાનું રહે. જયવાન રહે. ] મત્રી, પ્રમોદ, કરૂણા, અને માધ્યય્યરૂપ મહાસાગરમાં અવગાહી રહેલા, અને અતિ દુકાતર તપ કરનાર હે મહાભાગ ! તુજને નમસ્કાર છે, નમસ્કાર છે. ( ૨૨૩) એ રીતે તેણે સ્તવ્યા છતાં પણ સર્વથા ઉત્કર્ષ રહિત રહીને તે મુનિ તે વખતે આયુ તૂટતાં પરમ ધ્યાન પર ચડયા. [ ૨૨૪ ]
તે આ શરીરને ભાડાની કોટડીને મૂકી આપીએ તેમ સપાટામાં ઈહાં પડતું મેલીને સવાર્થસિદ્ધ વિમાનમાં ઉત્તમ દેવતા થયો. ( ૨૨૫) હવે ત્યાં નજીકમાં રહેતા દેવોએ હર્ષિત થઈને તે ગ ઘેદક અને કુસુમની વૃષ્ટિ વરસાવીને તે મુનિના કલેવરને મહિમા કર્યો. [ ર૨૬ ] સવાર્થસિદ્ધ વિમાનમાં તે દેવ એક હાથ ઉચે અને ચંદ્રનાં કિરણ જેવી કાંતિવાળો, તેત્રીશ સાગરોપમના આયુષ્યવાળો, અહમિંદ, અહંકાર રહિત, સુખશયામાં સૂતે રહેનાર, નિ:પ્રતિકમ ( શણગાર ઉતારવા, પહેરવાની ખટપટ વિનાને ) હમેશાં વિમળ લેસ્યાવાળો, સ્થાનાંતરે જવા આવવાની જંજાળથી મુક્ત રહેનાર, ઉત્તર વૈક્રિય વિકારને નહિ કરનાર, તેત્રીશ પક્ષે સુગંધિ નિઃશ્વાસ લેનાર, અને સ્ત્રીસ હજાર વર્ષે મનવડે આહાર લેનાર ( રર૭-ર૮-રર૪ ).
